Suriname is als laatste geƫindigd in de eerste ronde van de Gold Cup waaraan wij voor de tweede keer meedoen. De eerste twee wedstrijden waren tegen landen die soms meerdere maten groter waren dan Suriname, waardoor een verlies niet zo pijnlijk en bezwaarlijk leek. Maar we zien dat in de regio landen die even klein zijn als Suriname, niet terugdeinzen voor grotere landen en niet bij voorbaat verloren games spelen. Ze hebben ambitie en een droom. We hebben dat gezien bij bijvoorbeeld CuraƧao en Trinidad en Tobago en ook Haiti.
Het optreden van Natio in de derde game tegen een mindere tegenstander kan geen goedkeuring wegdragen van het publiek. Er is al enige tijd kritiek op de trainer, niet zozeer de spelers. We zien bij de type Surinaamse spelers dat wordt geselecteerd dat het heel nette jongens zijn. Ze durven het niet om brutaal te zijn tegen de tegenstander en deze te domineren. Er wordt veel gespeeld op balbezit, maar het is niet functioneel. De bal wordt eeuwig rondgetikt, maar de brutale stap om de tegenstander pijn te doen en aan te vallen en de doelpunten te maken ontbreekt.
De Surinaamse jongens zijn bang om aan te vallen en offensief te zijn. Ze lijken wel op gedomesticeerde āroofdierenā die hun giftigheid kwijt zijn.
In Nederland zien we dat de āwitte manā die het sportmedialandschap domineert, keihard uithaalt wanneer gekleurde jongens zich uiten en gedragen buiten de witte norm. Er is steeds kritiek op hun haardracht, de manier waarop ze praten en hun doelpunten vieren, dominant willen zijn op het veld en zelfs wat ze in hun vrije tijd doen, zoals rappen.
De gekleurde jongens worden geduwd in een onnatuurlijke stramien waardoor ze de helft van hun potentie kwijt raken. Dat geldt dan voor diegenen die zich willen overgeven aan die druk vanuit de Nederlandse samenleving. Zo komen de omgevormde jongens dan in Suriname en spelen ze wedstrijden zonder maar een gele kaart te krijgen. Zo kan het dus ook voorkomen dat de jongens geslagen worden in het strafschopgebied van de tegenstander, maar ze blijven heel netjes nu mond houden. Ageren en protesteren mag niet, het is onbeschaafd, de witte man zal er niet van houden. Dit is het type spelers dat Suriname ter beschikking zal krijgen.Ā
Het Surinaamse spel is laf en on-Surinaams. Vooral aanvallend heeft Natio geen poel waaruit ze kan putten. Suriname heeft niet de beschikking over rasechte aanvallers. We spelen nu met een spits die al wedstrijden achter elkaar droog zit.
De Gold Cup is achter de rug en we kunnen niet zeggen dat het goed is afgesloten. Tegen de Dominicaanse Republiek was het een slechte wedstrijd, ondanks veel balbezit. Met 10 man heeft de tegenstander de wedstrijd bijna in winst kunnen omzetten.
Het Surinaams elftal groeit, maar andere teams van kleine landen groeien sneller. Zo zal Suriname nu niet opgewassen zijn tegen Canada, maar CuraƧao kan wel tegen zo een land gelijk spelen. Trinidad kan gelijk spelen tegen Saoedi-ArabiĆ«, dat vaker op WKās aanwezig is.
Er is nu veel kritiek op de trainer. Wij vinden dat de trainer teveel respect heeft voor tegenstanders en in principe daarbij voor wedstrijden het signaal geeft aan spelers dat het geen schande is als wordt verloren. Ons elftal speelt dan op beperking van de schade. Met een beperkte schade moeten we blij zijn. Wat we zien bij ons Natio is dat de trainer zich niet verantwoordingsplichtig voelt naar het Surinaamse publiek. Er is geen binding met het Surinaamse volk en wat er hier gaande is, raakt het team niet. Suriname heeft ook geen zware fanbase, we spelen in stadions buiten nagenoeg zonder eigen publiek.
Er is een roep vanuit de samenleving om de trainer, oud-keeper Stanley Menzo, te vervangen. Een kritiek is dat de trainer heel statisch is, pessimistisch en niet in staat om de groep te motiveren naar extra meters maken. Hij is ook te passief in de dug-out.
Bovendien is er de mening dat een voetballer die keeper is geweest, de competenties mist om een geheel team op sleeptouw te nemen.
Er is een roep om vervanging van Stanley Menzo.
Wij vinden dat Suriname onder āEuropese omstandighedenā tot betere prestaties zal kunnen komen. Dat betekent dat Suriname niet meer iemand uit de familiekring meer moet gaan opzoeken om de boel te coachen. Suriname heeft een coach nodig zoals ze dat zijn in Europa. Dat zijn onze gedomesticeerde jongens uit Europa gewend.
Suriname heeft een witte coach nodig die vanuit het juiste cultureel perspectief de boel kan motiveren en aansporen om de extra meters te maken.
We geven dit mee als overweging aan de SVB: nu Suriname bijna compleet bestaat uit Nederlandse jongens is er ook navenant behoefte aan een witte Nederlandse coach.
In elk geval moeten we zeggen dat de Gold Cup wel vooruitgang heeft aangetoond, maar niet als een succes kan worden bestempeld. De volgende uitdaging voor Natio is de laatste kwalificatieronde van het WK.
Wij zelf willen het Surinaamse volk oproepen om realistisch te zijn om zware teleurstellingen te voorkomen. Het talent is er, maar de omstandigheden om wedstrijden te winnen zijn nog niet daar.