Inleiding
In Suriname, waar de goudkoorts dorpen verscheurt, corruptie als âhandig zakendoenâ wordt verheerlijkt en politieke beloften vaker breken dan ze houden, is de grens tussen individuele waanvoorstellingen en collectieve ontkenning flinterdun. Psychologen diagnosticeren een persoon met waanstoornissen, maar wat noemen we een samenleving die collectief wegkijkt van haar problemen? Een expertanalyse van Surinameâs psychosociale realiteit â met harde voorbeelden.
1. De Goudkoorts-psychose: Vernietiging als normaal beschouwd
In het binnenland graven illegale mijnwerkers het landschap om, vergiftigen kwik de rivieren, en worden inheemse gemeenschappen verdreven. Toch viert de overheid deze sector als âeconomische groeiâ. “Het is collectieve cognitieve dissonantieâ, zegt dr. Radjesh , klinisch psycholoog. “We weten dat dit op termijn desastreus is, maar we doen alsof het onvermijdelijk is. Alsof we geen keuze hebben.”
Voorbeeld: In gebieden worden kinderen geboren met neurologische afwijkingen door kwikvergiftiging. Toch blijft de overheid investeren in goudconcessies, terwijl gezondheidszorg achteruit holt.
2. Corruptie als âcultuurâ: Pathologisch normaal
Surinameâs corruptie is zo genormaliseerd dat het een sociaal symptoom is geworden. “Wanneer fraude zo ingebakken zit dat mensen het âhandigheidâ noemen, spreken we van een pathologische maatschappijâ. aldus socioloog Vanessa.
Voorbeeld: Een ambtenaar die een âtoeslagâ vraagt voor een paspoort wordt niet meer als dief gezien, maar als iemand die âzijn kans grijptâ. Intussen stijgen de kosten van leven, maar de collectieve verontwaardiging blijft uit.
3. Politieke waanideeën: De belofte-industrie
Elke verkiezingscyclus herhaalt zich hetzelfde patroon: grootse beloften (stabiele SRD, betere ziekenhuizen, banen), gevolgd door teleurstelling. Toch blijven kiezers hoop vestigen op dezelfde partijen. “Dit is geen politiek falen meer, maar een massale zelfbedrogâ, zegt politiek analist Ruben .
Voorbeeld: In 2020 beloofde regering-X âgeen nieuwe belastingenâ. Binnen een jaar kwamen er vijf nieuwe heffingen. Toch blijft dezelfde partij populair.
4. De vlucht in spiritualiteit: Mystiek als copingmechanisme
Terwijl de economie krimpt, groeien esoterische âguruâsâ en wonderpredikers. “Mensen zoeken magische oplossingen voor reĂ«le problemenâ, zegt psychiater Maureen . “Waanzin wordt verkocht als hoop.”
Voorbeeld: Iemand in Paramaribo verkocht âzegenwaterâ tegen armoede voor SRD 500 per fles â honderden kwamen.
Intussen sluiten echte klinieken door geldgebrek.
Conclusie: Een gezamenlijke therapie
Totdat Suriname erkent dat haar ânormaliteitâ vaak gestoord is, verandert er niets. “We moeten collectief in de spiegel kijkenâ, zegt dr. Radjesh.
“Anders blijven we een samenleving die haar eigen ondergang financiert â terwijl we doen alsof het feest is.”