Het huidige bestuur van de Nationale Partij Suriname (NPS) heeft het advies van haar erevoorzitter en drievoudig ex-president Ronald Venetiaan, om niet samen te werken met de Nationale Democratische Partij (NDP), opzij geschoven.
Een keuze die de spanning tussen verantwoordelijkheid voor het verleden en het behoud van erfdeel accentueert.
Venetiaan, die als architect van Suriname’s democratie wordt beschouwd, waarschuwde herhaaldelijk voor een alliantie met de NDP, een partij die volgens hem twee keer een staatsgreep pleegde tegen democratisch gekozen NPS-regeringen.
Critici binnen de partij stellen dat de huidige leiding en delen van het congres het verleden zijn vergeten.
Zij profiteren weliswaar van het erfgoed en de morele autoriteit die Venetiaan en zijn generatie opbouwden, maar lijken die waarden nu te ondermijnen. „Vroegere NPS’ers hadden meer respect in de samenleving, omdat ze standvastig bleven in hun principes”, aldus een ingewijde.
Politiek commentaar (dr. Anwar Sadique, politicoloog):
“Dit is een klassiek dilemma: hoe omgaan met het erfgoed van het verleden zonder eraan geboeid te raken? De NPS staat voor een keuze tussen pragmatisme en principiële loyaliteit. Door met de NDP samen te werken, lijkt de partij de pijnlijke geschiedenis te bagatelliseren. Maar tegelijkertijd reflecteert dit ook een bredere maatschappelijke trend: mensen willen niet bekritiseerd worden voor de daden van hun voorouders, terwijl ze wel de voordelen van die erfenis willen behouden.”
“De vraag is of deze coalitie duurzaam is. De NDP heeft historisch gezien meermaals de democratische orde geschaad, en de NPS riskeert hierdoor haar eigen erfenis te verwateren. Venetiaan symboliseert een tijdperk waarin morele autoriteit en politiek handelen gecombineerd werden. Het huidige leiderschap mist die diepgang – ze zijn meer gericht op macht dan op maatschappelijke erkenning.”
Slotopmerking:
De spanning tussen vergeving en verantwoordelijkheid blijft een brandpunt in Suriname’s politiek. Of de NPS erin slaagt die balans te bewaren, hangt af van haar vermogen om het verleden te leren zonder erdoor gevangen te worden.