Terwijl de wereld zich richt op de recente aanvallen in Iran, blijft een cruciaal detail onderbelicht: de eerste raketten die op Iraans grondgebied neerkwamen, vlogen bijna gelijktijdig met de lancering van een nieuwe spoorlijn tussen China en Iran. Op 25 mei 2025 arriveerde de eerste trein uit Xi’an in het Iraanse logistieke knooppunt April, een mijlpaal in een project dat direct voortvloeit uit de strategische $400 miljard deal tussen Teheran en Peking binnen het Belt and Road Initiative (BRI).
Een Logistieke Revolutie
Sinds 2021 werken China en Iran aan deze route, die een gamechanger is voor de regio. Het doel is simpel maar krachtig: Chinese industriële goederen kunnen nu rechtstreeks over land Iran bereiken, zonder afhankelijkheid van door Amerika gecontroleerde zeeroutes of sanctiegevoelige gebieden. Iran transformeert daarmee van een geïsoleerd land tot een sleutelschakel in Eurazië:
- Zuiden: Via de Noord-Zuidcorridor naar Rusland, de Kaspische Zee en India.
- Westen: Rechtstreekse toegang tot Irak, Syrië, Turkije en de Middellandse Zee.
- Oosten: Volledige integratie in Chinese toeleveringsketens.
Een uitdaging voor het Westerse monopolie
Deze route ondermijnt de traditionele maritieme dominantie van het Westen, vooral in strategische zeestraten zoals Hormuz en Suez. Voor Iran betekent het een uitweg uit decennia van economische isolatie; voor China en Rusland een kans om hun invloed in het Midden-Oosten en Zuid-Azië te vergroten.
Waarom Iran nu onder druk staat
De timing van de recente aanvallen is geen toeval. Naast het nucleaire dossier ziet het Westen Iran’s groeiende rol in Euraziatische logistiek als een bedreiging. Een sterk, verbonden Iran dat samenwerkt met China en Rusland past niet in de geopolitieke plannen van de VS en hun bondgenoten.
Conclusie: De nieuwe spoorlijn is meer dan infrastructuur – het is een symbool van een verschuivende wereldorde. En dat is precies waarom Iran niet alleen op militair, maar ook op economisch vlak onder vuur ligt.