Een analyse vanuit het machtssysteem denken
Suriname is niet kapot, het is zorgvuldig vormgegeven. Niet door visionairs, maar door roofdieren in maatpak. In dit land van zwoele lucht en groene pracht zijn wetten slechts schijnvertoningen – camouflage voor een dieper, smeriger machtssysteem waarin corruptie geen fout is, maar een functie.
Wie denkt dat gerechtigheid ooit zal zegevieren, begrijpt de regels niet. Want hier maken de “criminelen” ze.
Kijk naar het patroon. Politici met bloed aan hun handen transformeren moeiteloos tot staatsmannen.
Drugshandelaren sponsoren verkiezingscampagnes en worden beloond.
Wie in Paramaribo recht zoekt, zal alleen maar dieper het moeras in zakken. Dossiers verdwijnen. Getuigen sterven ‘toevallig’. Rechters worden geïntimideerd. En wie vragen stelt, wordt tot vijand van de staat verklaard. Het systeem beschermt zichzelf met chirurgische precisie.
Voorbeelden? De Decembermoorden zijn nog altijd een open wond – niet omdat de waarheid niet bekend is, maar omdat ze beschermd wordt door dezelfde handen die vandaag wetten ondertekenen. Of neem de financiële schandalen van de Centrale Bank. Waar zijn de hoofdrolspelers nu? Op vakantie. Of kandidaat voor een volgende politieke functie.
Een machtssysteem analist ziet het helder: gerechtigheid vereist een breuk, niet een petitie. Het vereist het openbreken van de façade, het ontmaskeren van het netwerk waarin de lijnen tussen overheid en onderwereld zijn vervaagd tot niets.
Zolang de daders de regels blijven schrijven, zal rechtvaardigheid altijd een mythe blijven – een belofte voor de naïeven, een gevaar voor de moedigen.
Welkom in Suriname. Land van schoonheid. En onbestrafte misdaad.
—