Iedereen werd gewaarschuwd, maar niemand luisterde

Steeds weer worden burgers gewaarschuwd voor wat komen gaat. Maar het lijkt alsof de waarschuwingen het ene oor in gaan en het andere weer uit. Of het nu gaat om stemmen bij verkiezingen, het omgaan met geld of het vertrouwen in leiders – Surinamers krijgen telkens signalen. Toch trekken ze er weinig lessen uit.

De afgelopen weken zijn daar duidelijke voorbeelden van. De prijzen blijven stijgen, er is chaos in het onderwijs en het vertrouwen in de regering daalt met de dag. “We zitten in een neerwaartse spiraal en we blijven dezelfde fouten maken”, zegt politiek analist Winston K. “Iedere keer wijzen we op risico’s, maar mensen reageren pas als het te laat is.”

Herhaling van fouten

Neem bijvoorbeeld de verkiezingen. Tijdens de campagne worden beloften gedaan die vaak onmogelijk zijn om na te komen. Toch blijven burgers stemmen op partijen die al vaker hebben gefaald.

“Veel mensen stemmen uit emotie of loyaliteit, in plaats van kritisch te kijken naar wie echt iets heeft bereikt”, aldus Winston .

“We waarschuwen al jaren voor populisme, maar mensen blijven hopen op snelle oplossingen. En dat is gevaarlijk.”

Een voorbeeld hiervan was de belofte van goedkopere brandstof. De prijs zou zakken, maar steeg juist na de verkiezingen. Toch zegt een groot deel van de bevolking dat ze ‘het wel zagen aankomen’. De vraag is dan: waarom grijpt niemand eerder in?

Financiële valkuilen

Ook op financieel vlak worden dezelfde fouten herhaald. Burgers sluiten massaal leningen af voor nieuwe telefoons, scooters of feesten, terwijl de basisbehoeften zoals voedsel en medicijnen duurder worden.

“Er is een cultuur van nu genieten, straks zien we wel”, legt Winston uit. “Maar straks is vaak sneller dan gedacht. En dan komen mensen in de problemen.”

Hij wijst erop dat de overheid waarschuwt voor moeilijke tijden, maar zelf ook geen goed voorbeeld geeft.

“Als ministers dure auto’s rijden en zich omringen met luxe, hoe moet de gewone man dan geloven dat er echt crisis is?”

Gebrek aan vertrouwen

Volgens Winston zit een groot probleem in het vertrouwen. Veel mensen denken dat hun stem of mening toch geen verschil maakt. En daardoor laten ze zich meeslepen met de massa.

“Het volk heeft de kracht om verandering te eisen. Maar als je blijft zeggen ‘het heeft toch geen zin’, dan verandert er ook niets,” zegt hij.

De gevolgen zijn zichtbaar

De gevolgen van deze houding zijn overal zichtbaar. Scholen hebben te weinig materiaal, ziekenhuizen kampen met tekorten en de wegen liggen vol kuilen.

Toch blijft het relatief stil op straat. “We zijn gewend geraakt aan problemen”, zegt Winston. “En dat is misschien wel het grootste gevaar: dat we de chaos normaal zijn gaan vinden.”

Wat kan er anders?

De analist pleit voor meer bewustwording, vooral onder jongeren. “Je kunt het volk niet elke keer de schuld geven, maar je kunt wel beginnen met betere voorlichting op scholen en in de media. Leer mensen hoe beleid werkt, hoe ze hun stem krachtiger kunnen maken.”

Hij roept ook op tot meer burgerparticipatie. “Ga naar vergaderingen, stel vragen, organiseer bijeenkomsten. Laat je horen, maar met inhoud.”

Conclusie

“Als je iedereen waarschuwt, maar niemand luistert, dan kun je twee dingen doen”, sluit Winston af. “Je kunt achteroverleunen, genieten van de ‘shit show’ en wachten tot alles instort. Of je doet mee, roept anderen wakker en probeert het tij te keren. Want uiteindelijk ligt de macht – en de verantwoordelijkheid – bij ons allemaal.”