April markeert het begin van de zwaarste maanden voor inwoners van Solapur, een heet en droog district in West-India. Naarmate de temperaturen stijgen, neemt de beschikbaarheid van water af. In de zomer kan het wachten op water uit de kraan oplopen tot een week of langer.
Nog maar tien jaar geleden stroomde er om de dag water, volgens de lokale overheid en inwoners van Solapur, zo’n 400 km landinwaarts van Mumbai. In 2017 werd een kolencentrale van 1320 megawatt, gerund door het staatsbedrijf NTPC in gebruik genomen. Deze voorzag het district van energie en concurreerde met inwoners en bedrijven om water uit een reservoir dat het gebied van water voorziet.
Solapur illustreert de Catch-22 waarmee India te maken heeft. India heeft 17% van de wereldbevolking, maar slechts toegang tot 4% van zijn waterbronnen.
Het meest bevolkte land ter wereld is van plan om tegen 2031 bijna 80 miljard dollar te investeren in waterverslindende kolencentrales om groeiende industrieën zoals datacenters van stroom te voorzien. De overgrote meerderheid van deze nieuwe projecten is gepland in de droogste gebieden van India, volgens een document van het ministerie van Energie dat door Reuters is ingezien. Dit document is niet openbaar en is opgesteld om de voortgang te volgen.
Zevenendertig van de 44 nieuwe projecten die op de ongedateerde shortlist van toekomstige projecten van het ministerie van Energie staan, bevinden zich in gebieden die door de overheid worden aangemerkt als gebieden die kampen met waterschaarste of -stress.
NTPC, dat naar eigen zeggen 98,5% van zijn water uit waterarme gebieden haalt, is betrokken bij negen van deze projecten.