Kantonrechter Maureen Dayala legde woensdag de verdachte Clifton L. een gevangenisstraf van drie jaar op voor ontucht met zijn stiefkind. Het Openbaar Ministerie had een gevangenisstraf van 5 jaar geëist en achtte verkrachting van de minderjarige bewezen.
Tegen de verdachte, die politieman is, werd in oktober 2023 aangifte van een zedendelict gedaan. Volgens de aangifte moesten de feiten zich in 2021 en 2022 hebben voorgedaan.
Op een gegeven moment, in juli 2022, gaf het slachtoffer het misbruik door haar stiefvader te kennen gegeven aan haar moeder. De moeder sprak de verdachte aan en zette hem uit huis.
Hierna is de moeder de verdachte gaan uitpersen. Hij moest haar huis afbouwen, hij moest steeds geld geven en hij moest haar schutting bouwen, zodat zij geen aangifte zou doen. De verdachte gaf steeds hieraan toe en heeft ook stenen en andere materialen gekocht en de bouw aangevangen.
De aangifte werd pas in oktober gedaan, omdat de moeder haar SZF moest verlengen en daar werd haar een werkgeversverklaring van de verdachte gevraagd. De verdachte weigerde deze verklaring te geven aan haar, omdat partijen toen wettelijk gescheiden waren en hij inmiddels een andere partner had die hij op zijn medische verzekering wilde meeverzekeren. Toen dreigde de moeder weer om aangifte te doen en omdat de verdachte op zijn standpunt bleef, werd de aangifte gedaan.
Advocaat Chandra Algoe, die Clifton bijstaat, wees erop dat de afperser vrijkomt met haar handelingen en dat de moeder zaken is gaan doen met de zedenzaak van haar dochter. De verdachte heeft erkend dat hij het slachtoffer een keer heeft betast aan de borsten en een keer geprobeerd heeft om haar te penetreren met de penis, echter gelukte dit niet. In zijn verklaring bij de politie heeft de verdachte aangegeven dat het slachtoffer hem steeds kwam aanraken aan zijn penis of hem steeds vragen stelde over zijn penis.
Dit is overigens in lijn met wat het slachtoffer in haar aangifte heeft verklaard. Later beweerde zij dat de verdachte 2-3 keren per week seks met haar had en dat er sprake zou zijn van dwang.
De advocaat voerde in haar pleidooi aan dat er geen bewijs is voor geweld of bedreiging met geweld, waardoor verkrachting niet bewezen kan worden. Het bewijs voor ontucht is aanwezig op grond van de bekennende verklaring van de verdachte.
De Kantonrechter was het eens met de advocaat en stelde dat er twijfels zijn of er ooit geweld is gebruikt vanwege de inconsistente verklaringen van de minderjarige. Ze achtte, net als de advocaat, ontucht met een minderjarige bewezen. De rechter hekelde het feit dat de verdachte als politieman de veiligheid van de minderjarige in haar woonsituatie in gevaar heeft gebracht. Ook al had het meisje aanleiding gegeven of de confrontatie opgezocht, ook dan moest de verdachte als stiefvader en wetshandhaver anders hebben gehandeld, stelde de rechter.
Ze achtte een straf van 3 jaar passend en geboden voor deze verdachte.