Rabin Parmessar , fractieleider van de NDP, heeft minister Albert Ramdins gefeliciteerd met zijn benoeming tot secretaris-generaal van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS).
Echter, Parmessar benadrukte dat Suriname een aanzienlijke prijs heeft betaald voor deze prestatie. Tijdens een buurtvergadering aan de Toekomstweg maandagavond, gaf Parmessar aan dat het land miljoenen Surinaamse dollar heeft uitgegeven aan lobbyactiviteiten, waaronder bijeenkomsten met Arabische staten en talrijke internationale reizen. Dit heeft volgens hem meer dan 100 miljoen SRD gekost.
Parmessar uitte ook kritiek op Ramdins’ houding in de afgelopen jaren, waarin hij de NDP zou hebben geprobeerd te criminaliseren.
Nu Ramdin Suriname gaat vertegenwoordigen, hoopt Parmessar dat hij alle Surinamers, zonder uitzondering, waardig zal vertegenwoordigen.
Hij riep Ramdin op om zijn eerdere mentaliteit achter zich te laten en zich in te zetten voor het landsbelang.
Daarnaast vergeleek Parmessar de huidige situatie met eerdere successen, zoals de organisatie van de ACP-EU-top onder leiding van voormalig parlementsvoorzitter Jennifer Simons.
Hij benadrukte dat Suriname destijds met beperkte middelen grote internationale successen boekte, terwijl de huidige regering ondanks aanzienlijke inkomsten uit olie en goud, volgens hem niet hetzelfde niveau van prestaties laat zien.
Onze politicoloog Ricardo is van mening dat het moeilijk te verkroppen is voor de NDP, die eerder zijn voordracht onder de Bouterse-regering had geblokkeerd.
Parmessar onthoudt zijn achterban de informatie hoe belangrijk de OAS wel niet is. Na de VN, ILO en OIC is het de grootste multilaterale organisatie. Dat voor het eerst een Surinamer bij acclamatie is gekozen, is uniek.
De OAS is opgericht op 30 april 1948 in Bogotá, Colombia. Na 77 jaar is het voor het eerst dat iemand uit de Caricom-regio gekozen is, nota bene een Surinamer. Dit zal zich de komende 50 jaar na Ramdin zeker niet meer voordoen – net zoals de gouden medaille van Anthony Nesty nooit herhaald kan worden, omdat het om historische momenten gaat die door unieke omstandigheden tot stand kwamen.
De toon van Parmessar getuigt van afgunst. De NDP heeft nooit iemand voorgedragen voor zo’n eervolle, hoge functie – niemand die er ook maar bij benadert.