In dit land wordt de bevolking al decennialang voor de gek gehouden met loze beloftes over grond. Politici strooien met toezeggingen van gronduitgifte alsof het snoepjes zijn, puur om stemmen te winnen. Maar wat heeft een burger aan een stuk grond als hij niet de middelen heeft om het te ontwikkelen? Hoe bouwt iemand een huis als de overheid tegelijkertijd beleid voert dat armoede in stand houdt? Dit is niets minder dan een systematische vorm van volksverlakkerij.
Grond zonder perspectief is waardeloos
Laten we eerlijk zijn: een perceel alleen lost geen woonprobleem op. Het vereist infrastructuur, financiering en ondersteuning om een stuk land om te zetten in een bewoonbare plek. Maar in plaats van een visie voor duurzame ontwikkeling, blijft de politiek doorgaan met het verdelen van grond zonder enig plan. Geen toegang tot betaalbare leningen, geen begeleiding, geen voorzieningen—niets. Wat blijft er over? Een lap grond die velen uiteindelijk genoodzaakt zijn te verkopen, vaak aan mensen die er wél geld voor hebben. Het resultaat? De ongelijkheid groeit, terwijl de oorspronkelijke bedoelingen van gronduitgifte allang verloren zijn gegaan.
Hoelang kan dit nog doorgaan?
Hoeveel grond is er eigenlijk nog over om te verdelen? De waarheid is dat grote delen van het land al in handen zijn van een elite die decennialang de vruchten plukt van corrupt beleid. Maar ondertussen blijven politici kiezers zoet houden met de illusie dat er voor iedereen een stuk grond klaarligt.
Bovendien is het een ecologische ramp in wording. We roepen trots dat we “de longen van de wereld” zijn, maar als we op deze manier doorgaan met lukraak uitdelen en bebouwen, zal er op den duur weinig overblijven. Willen we werkelijk dat toekomstige generaties geen enkel stuk ongerepte natuur meer overhouden omdat wij nu een politiek spelletje spelen?
Tijd voor een fundamentele verandering
In plaats van mensen grond te beloven, moet de overheid inzetten op structurele woningbouw. Niet iedereen heeft behoefte aan een kaal stuk land, maar iedereen heeft wel recht op een fatsoenlijk onderdak. Sociale woningbouw, efficiëntere ruimtelijke ordening en het stimuleren van hoogbouw kunnen een duurzame oplossing bieden. We moeten stoppen met bouwen in de breedte en meer de hoogte in, zodat grond optimaal benut wordt zonder het milieu te verwoesten.
Bovendien moet de wetgeving op dit punt herzien worden. Het recht op een stuk grond moet plaatsmaken voor het recht op huisvesting. In een veranderende wereld moeten we durven afstappen van achterhaalde principes en kijken naar wat écht nodig is.
Wakker worden, kiezers!
Zolang mensen blijven dansen en feesten met politici die hen zand in de ogen strooien, zal er niets veranderen. De macht ligt bij het volk. Het is tijd om eisen te stellen en te stoppen met het accepteren van loze beloften. We hebben geen behoefte aan nog meer woorden, maar aan daden. Stop met het politieke circus van gronduitgifte en begin met het bouwen van een toekomst waarin iedereen daadwerkelijk een dak boven het hoofd heeft.
Het is tijd om wakker te worden. Het is tijd voor échte verandering!
Aniel Koendjbiharie