Steeds meer leerkrachten verlaten de scholen in Suriname , op zoek naar een beter leven in het buitenland of in andere sectoren. Deze exodus heeft geleid tot een ernstig tekort aan gekwalificeerd onderwijzend personeel. Als gevolg hiervan staan steeds vaker minder ervaren en soms zelfs onvoldoende opgeleide krachten voor de klas. De vraag is dan ook dringend: hoe kunnen we meer leerkrachten aantrekken en behouden?
De oorzaken van deze trend zijn veelzijdig. Veel leerkrachten voelen zich overbelast door administratieve taken, klassenmanagement problemen en een gebrek aan erkenning. Bovendien blijft het startloon voor beginnende leerkrachten vaak achter bij andere beroepen met een vergelijkbare opleiding.
“Het is niet alleen het geldā, zegt Annemieke, een leerkracht die recent naar Aruba is vertrokken. “Het gaat om de werkdruk en het gebrek aan waardering. Op Aruba krijg ik meer rust en respect.”
Om deze negatieve spiraal te doorbreken, pleiten experts voor ingrijpende maatregelen. Een hoger startloon staat bovenaan de lijst. “Een concurrerender salaris kan jonge talenten overtuigen om voor het onderwijs te kiezenā, aldus onderwijsonderzoeker Marcel.
Daarnaast wordt gepleit voor betere opleidingen die leerkrachten beter voorbereiden op de realiteit in de klas. Ook moet er volgens insiders minder āgezeurā komen vanuit beleidsmakers en ouders. “Laat leerkrachten hun werk doen zonder hen dagelijks te controleren en bekritiserenā, zegt Marcel.
Maar het gaat niet alleen om financiĆ«le prikkels of minder bureaucratie. Er moet ook een cultuuromslag plaatsvinden. Leerkrachten moeten zich gewaardeerd voelen, zowel door de samenleving als door hun werkgevers. InitiĆ«ren zoals mentorprogrammaās, meer ondersteuning in de klas en open dialogen tussen scholen en overheden kunnen hierbij helpen.
Als er niet snel actie wordt ondernomen, zal het tekort aan leerkrachten blijven groeien. En dat heeft uiteindelijk maar ƩƩn grote verliezer: onze kinderen. Het is tijd voor een frisse wind in het onderwijs.
