Een besluit tot royement door een politieke partij als grond voor terugroeping van een lid van de Nationale Assemblee of andere volksvertegenwoordigende organen is willekeur en vergaand. Het Assembleelid Stephen Tsang (NDP) vindt dat het probleem van royement als grond voor het terugroepen van een volksvertegenwoordiger, is dat het niet eenduidig is bepaald. omdat de criteria van royement in de statuten per politieke partij verschillen. Voor hetzelfde geldt dat een politieke partij in haar statuten geen royement heeft opgenomen. Wat dan?, vraagt het Assembleelid zich af.
Tsang zei tijdens zijn betoog dinsdag bij de voortzetting van het debat over de Terugroepwet dat met royement als grondslag voor terugroeping, in feite het straffen van een volksvertetenwoordiger bij wet overgedragen wordt aan een bestuur van een politieke partij. Een partij kan dus een volksvertegenwoordiger letterlijk uit het parlement royeren. Dat kan volgens hem nooit de bedoeling zijn. Het royeren verhoudt zich niet met de parlementaire onschendbaarheid.
De leiding van het parlement wordt met deze bepaling in het wetsontwerp ondergeschikt gemaakt aan het bestuur van een politieke partij.
Besluit royement
In het wetsontwerp Beëindiging Lidmaatschap van Volksvertegenwoordigende organen staat opgenomen, dat het lidmaatschap van een Assembleelid of lid van een ander volksvertegenwoordigend orgaan eindigt nadat het besluit van royement door de politieke partij is genomen. Er is daarbij totaal geen rekening gehouden met het feit dat royement in het verenigingsrecht een proces is en dat afhankelijk van de statuten van een politieke partij er procedures zijn om in beroep te gaan tegen een besluit tot royement. Het staat dan nog eens vast of betrokken lid van de partij is geroyeerd is.
Volgens Tsang hoeft dus een politieke partij slechts een vergadering te beleggen waarin in de notulen het besluit is opgenomen dat een lid is geroyeerd en dat betrokkene op grond daarvan geen volksvertegenwoordiger meer is. Dit ongeacht of dat besluit achteraf onterecht is of zelfs wordt teruggedraiad. “Dit is en blijft willekeur en is zelfs vergaand”, zo betoogt Tsang.
Het is een verregaande maatregel van politieke partijen om leden in het gareel te houden. Overigens vindt het Assembleelid dat terugroepen niet meer van deze tijd is. Het gaat om vertrouwen dat men moet hebben in hun volksvertegenwoordigers. Politieke partijen doen er beter aan om liever te werken aan scholing en discipline. Als de ideologie van de partij goed is, zullen leden die volgen, vindt hij.