De acties onder de nieuwe voorzitter van de NDP om ethische codes (met de waarden van de partij) aan te nemen, kunnen gezien worden als een poging om het blazoen van de politieke partij op te poetsen. De huidige voorzitter is een geschikte persoon binnen de partij tot deze ontwikkeling, maar de voorzitter zal meer dan dit moeten doen om geloofwaardig te zijn. Simons, die van huis uit arts is en over een behoorlijk stel hersenen beschikt, is al geruime tijd DNA-lid namens de partij. De medicus is altijd bij de een en dezelfde partij actief geweest, althans als de actieve periode wordt meegenomen. Het DNA-lid heeft onder de partijfractie de meest onafhankelijke en kritische opinie gehad in deze periode.
Alleen moeten we hier wel waarschuwen dat wij niet stellen dat de politica qua politieke standpunten ver liep uit de strategie en de koers van de partij. Ze was de enige politicus die terwijl ze actief was, ook kritiek had op de keuzes van de partij. Simons is de afgelopen periode een vooraanstaand lid geweest van de NDP gedurende een lange aaneengesloten periode. De politica koos haar positie letterlijk en figuurlijk heel erg strategisch, kennelijk om geen compromis te sluiten met persoonlijke kernwaarden en normen. Dat zie je bijvoorbeeld aan hoe zij op de eerste rij tijdens massabijeenkomsten zit. Maar dat zie je ook bij het bespreken van zaken aangaande de voormalige voorzitter en het gezicht van de partij, met name wanneer het ging om de 8 December strafzaak. De politica bewaarde een veilige afstand van de radicale standpunten die werden gespuid via de stamradio van de NDP (lim fm), maar ze distantieerde zich niet in haar geheel van de heersende gevoelens binnen de partij en onder de partij-aanhang.
Op cruciale momenten in DNA heeft de huidige voorzitter wel zich geschaard achter het partijstandpunt en liep ze vooraan in het verdedigen van de partijvoorzitter. Het is wel 1 keer voorgekomen, wat overigens bekend is, dat het DNA-lid kennelijk gefrustreerd en oneens met de groep, wegliep uit ’s lands vergaderzaal. Dat was namelijk in november 2019 toen ze nog DNA-voorzitter was. Maar die ene keer is toch veel, omdat soortgelijke acties in onze DNA niet bekend zijn. De Surinaamse media meldden toen dat een vergadering van DNA over de zogenoemde Brokopondo Overeenkomst, al bijna 24 uur aan de gang was. De voorzitter van het parlement van Suriname, Jennifer Simons, zou het gebouw boos hebben verlaten. De reden hiervoor zou zijn geweest dat Simons erg ontstemd was dat belangrijke wijzigingen waar er dagen aan was gewerkt, niet waren doorgevoerd. De regering zou belangrijke wijzigingen hebben teruggedraaid. Alle zekerheden waar Simons zich persoonlijk met de externe deskundigen had ingezet, zou de NDP-regering weg hebben gehaald.
Van de politica is bekend dat ze zich intens en inhoudelijk bezig hield met wetten die in DNA in behandeling waren. Ze schroomde daarbij niet om wijzigingsvoorstellen te doen. De Surinaamse media meldden dat Alcoa/Suralco niet akkoord zou zijn met de wijzigingsvoorstellen die DNA wilde toevoegen aan de oorspronkelijke conceptwet voor beëindiging van de Brokopondo Overeenkomst. President Desi Bouterse zou ermee hebben ingestemd dat de wijzigingsvoorstellen worden verwijderd. Simons stond dus niet op een lijn met de voorzitter en president van zijn partij. Het ging kennelijk om het kiezen van het Surinaams belang en het kiezen voor het bedrijfsbelang van de vertrekkende multinationals. Maar er zijn ook gevallen waar Simons meeging met de stroom in haar partij, kennelijk om haar loyaliteit naar de partij niet in het geding te brengen.
In elk geval is het aannemen van een ethische code een signaal dat de nieuwe leiding een stuk degelijke politiekvoering voorstaat. Dat kan betrekking hebben op de campagnevoering, het vertegenwoordigen van de partij en het persoonlijk gedrag in de specifieke hoedanigheden als bestuurders, lokale functionaris of als volksvertegenwoordiger.
Wat de juridische kracht van deze ethische codes is, is onbekend. Als ze duidelijk ingebed zijn in de statuten of duidelijk eruit voortvloeien, dan kunnen er maatregelen tegen partijleden worden getroffen.
De keuzes die zijn gemaakt, daarvan kan de nieuwe voorzitter zich niet distantiëren, maar waarschijnlijk komen die overeen met de waarden van het overgrote deel van de partijleden en sympathisanten. Maar er zijn toch zaken die bij een deel van de aanhang grensoverschrijdend is geweest en de partij schade hebben berokkend, maar NDP’ers ook tegen de borst stuiten. Dat was bijvoorbeeld de vermeend openlijke corruptie van een aantal hooggeplaatse partijloyalisten waaronder ook enkele ministers. Twee ministers zijn op den duur voor deze handelingen tegelijk ontslagen. Een minister dichtbij de vorige voorzitter, moest ook tegen zichzelf worden beschermd.
De nieuwe voorzitter van de NDP tracht afstand te nemen van hetgeen ziek was en de betrokken personen. Echter zouden er in haar directe kring zich nog personen bevinden die zich overgegeven zouden hebben aan corruptie en persoons verrijking. De groep verziekte politici in de partij blijkt groot te zijn, het is inmiddels het karakter van de partij geworden. Daardoor kunnen sommigen gedijen en anderen weer niet.
De uitverkiezing van de nieuwe voorzitter is over het algemeen als positief ervaren, ook wel eens als de redding van de partij. Wat nog wel overeind staat, is net economisch beleid van de partij waarachter de huidige voorzitter toen als DNA-voorzitter wel heeft gestaan. Dat beleid was desastreus.