Het assembleelid Mahinder Jogi ziet het jaar 2012 niet als het doejaar, zoals dat was aangekondigd door de president. ‘Het is geen doejaar, maar wel een 0 (nul)- jaar voor het volk van Suriname.’ Volgens Jogi is het jaar 2012 alleen een doejaar geweest voor de NDP en de president, ‘omdat hij de Amnestiewet erdoor heeft kunnen jagen’. ‘Voor het volk is het geen doejaar geweest. Zij zijn juist tot armoedzaaiers gemaakt. De salarisverhoging van de ambtenaren geeft duidelijk aan dat de regering een beleid heeft gevoerd, waardoor het leven van de normale burger duur is geworden. De verhoging van de government take eist haar tol in de samenleving.’ Verder zou er een sociale pot zijn ‘waaruit de middelen rijkelijk vloeien en veel geld verspild zal worden door deze regering’.
Jogi benadrukt dat de rijstsector op sterven ligt. ‘Er is nu ongeveer 13.000 tot 15.000 hectare ingezaaid. Het is nooit eerder voorgekomen dat er zo weinig is ingezaaid.’ De criminaliteit zou min of meer dezelfde zijn gebleven.
De VHP’er erkent dat er enkele positieve acties zijn ondernomen door de regering. ‘Vergeleken met de beloftes vallen zij in het niet. Er zijn een paar projecten gerealiseerd, maar de meeste hiervan zijn geïnitieerd door de toenmalige regering Venetiaan. Voor deze regering was er niets anders dan de projecten af te ronden en met de eer te strijken. Er zijn weinig nieuwe projecten ontwikkeld en uitgevoerd door deze regering.’ Jogi meent dat de realisatiegraad van deze regering nihil is. Een voorbeeld zou zijn een ‘loze belofte van de president tijdens de Biga Sma Dey om de AOV eind van het jaar verhoogd te hebben’. ‘Dat is niet gebeurd. De seniorenburgers zijn in de kou gelaten.’
