De aanstaande president van de USA heeft gisteren een belangrijke postbezetting in zijn kabinet bekendgemaakt: die van secretary of state. De secretary of state is een senior official in de federale regering van de USA aan het hoofd van het U.S. Department of State. Dit departement is voornamelijk belast met het buitenlands beleid en is vergelijkbaar met de positie van een minister van buitenlandse zaken. De secretary of state wordt genomineerd door de president van de United States en wordt bevestigd door de United States Senate. De secretary of state wordt samen met de secretary of the treasury (minister van financiën), secretary of defense en de attorney general (Juspol/pg) aangemerkt tot de vier meest belangrijke kabinet ministers van de Amerikaanse regering. De huidige secretary of state is de democraat John Kerry, aangesteld door Obama. Gisteren maakte Donald Trump via twitter bekend dat hij besloten heeft om de zakenman Rex Tillerson te maken tot Buza-minister van de USA. Rex Tillerson is 64 jaar oud en de huidige voorman en CEO van Exxon Mobil Corporation, werelds vijfde grootste bedrijf. Exxon zou veel groter zijn dan vele regeringen en staten en wordt ook aangeduid als een ‘staat binnen een staat’ met eigen ‘ministers’. Tillerson kreeg in 1975 een bachelorsgraad in civil engineering. Opmerkelijk is dat Tillerson heel hechte banden heeft met de controversiële Russische president, Vladimir Putin. Beweerd wordt dat Trumps aanleunen tegen Putin te maken heeft met o.a. zijn vrouw. Putin is tot nog toe geen vriend geweest van de USA en de banden tussen de huidige president Obama en de Russische president zijn niet hartelijk. Tillerson en Putin zijn met elkaar bevriend uit de tijd toen Boris Yeltsin nog de Russische premier was. Beweerd wordt dat geen enkele Amerikaan, met uitzondering van misschien Henry Kissinger (voormalig diplomaat, adviseur en Buza-minister), zoveel contact heeft gehad met Putin dan Tillerson. De Amerikaanse houding tegenover Putin heeft behalve de algemene vernieuwde neo-imperialistische en herboren militair-strategische aspiraties van Putin, onder andere ten toon gesteld in de Veiligheidsraad, ook te maken met de recente inname van de Krim in Oekraïne en de vriendschap met de Syrische president Bashar-al-Assad, die door het Westen verweten wordt mensenrechten in zijn eigen land te schenden en zelfs chemische wapens tegen de eigen bevolking te hebben ingezet. Assad en Putin trekken samen op tegen de rebellen die strijden tegen het regiem van Assad. Obama (lees: de USA) aan de andere kant is een tegenstander van het regime van Assad en Assad zelf. Een deel van de rebellen zouden door de Amerikanen worden ondersteund. Indirect zijn de USA en Rusland dus tegenover elkaar betrokken in een oorlog. De inname van de Krim door Rusland is ook afgekeurd door de USA. Met de aanstelling van Tillerson laat Trump weten dat hij hechtere banden wil met Putin en zijn Rusland. Trump gaat zijn vijanden, aangedreven door de machtige wapenindustrie, ergens anders zoeken. Behalve Putin is Tillerson ook heel goed bevriend met Igor Sechin, die geacht wordt de tweede meest machtige persoon in Rusland te zijn na de president. Er wordt nu al beweerd dat Tillerson tegenstrijdige belangen zal hebben in Rusland na zijn aanstelling. In 2011 tekende Tillerson namens Exxon Mobil een contract ter waarde van 300 miljard US dollar om aardolie te ontginnen op de Noordpool. Door de inval van Rusland in Krim kwam dat contract in problemen vanwege de sancties die de USA oplegde in 2014. In september 2014 werden de olieboringen gestaakt, een pijnlijk gevolg van de politieke besluiten van de Amerikaanse regering. In 2013 werd Tillerson door Putin gedecoreerd met de Order of Friendship. Trump wil dus nu een echte Putin-vriend aanstellen tot zijn Buza-minister. De aankondiging van Tillerson is in principe een onmiskenbare afwijzing van het buitenlands beleid dat gevoerd is door de Obama en de Republikeinen. De analyses die hier gemaakt zullen worden, zijn zeer interessant. Opmerkelijk is dat Tillerson al een hele tijd zou hebben gedoneerd aan de Republikeinse verkiezingscampagnes, sinds 2003 zelfs in de orde van US$ 442,284 aan directe contributies. Aan de campagne van Trump zou hij weliswaar niet hebben gedoneerd. Analytici zeggen dat wanneer Tillerson de baan accepteert, zijn salaris naar beneden zal tuimelen: van US$ 27.2 miljoen per jaar (zonder toelagen etc..) tot US$ 186,600 per jaar. Critici beweren dat Tillerson het bewijs is dat de Russen een hand in hadden om het Amerikaanse volk zover te krijgen dat Trump werd verkozen boven Clinton. Tillersons aanstelling zal een zegen betekenen voor Moscow. In elk geval is belangrijk de vraag welke impact de USA-Rusland relaties en misschien Brexit en de andere versies hiervan, direct of middellang zullen hebben op de Caribbean en op onze door commodity’s gedreven economie.