‘Een tijger zonder tanden’, zo typeerde de politica Harriet Ramdien president Desi Bouterse, die het volk al die tijd zoet wist te houden met zijn vele loze beloftes. ‘Maar hij is nu al zijn charmes kwijt’, reageert Ramdien tegenover Dagblad Suriname. “Van de eens zo charismatische president, die vol overgave kon zingen en dansen op het podium, is haast niets meer overgebleven. Zijn verhalen zijn nu mat en zoutloos. Zelfs zijn eigen achterban begint te balen en te vervelen van hem en van zijn levenloze verhalen’, zegt de politica onomwonden. Van de jaarrede die de president op vrijdag 30 september zal houden, verwacht Ramdien niet veel. ‘Het afgelopen jaar vroeg hij het volk om hem nog wat ruimte te geven. Hij had het volk beloofd dat alles goed zou komen het jaar dat volgde. Maar het jaar is nu bijna om en er is nog niets goeds naar buiten gerold. Het wordt met de dag alleen maar slechter.’
Ramdien geeft aan dat Bouterse met zijn financieel wanbeleid heeft gezorgd voor de economische malaise, waaronder het volk vandaag de dag gebukt gaat. ‘Ik verwacht geen nieuwigheid meer van hem. Welke nieuwe belofte gaat hij nu weer komen doen. Het enige waarmee hij dit volk kan blij maken, is dat hij de presidentsstoel vrijmaakt en zijn mandaat teruggeeft. Op de dag dat hij dit doet, zal ik bijzonder veel respect en gezag voor hem hebben.’ Volgens Ramdien moet de president het eens echt bewijzen dat hij het daadwerkelijk meent met het volk en dat hij met een oprecht hart van het volk houdt. ‘Dit zegt hij toch altijd, ‘u hoeft niet van mij te houden, maar ik hou wel van u’. Wel als hij werkelijk van ons houdt, moet hij de trots en moed kunnen opbrengen om op te stappen als president. Hij moet ons niet langer gebukt laten gaan onder het juk van de financiële crisis. Dit zeg ik als moeder, als vrouw en als burger van het land.’
Volgens de politica heeft ‘de president het land omgetoverd tot een groot circus, waar een ieder van de ene tak naar de andere tak springt zonder een goed en gedegen beleid en waarbij de tot armoede gedwongen burgers blij gemaakt worden met een sociaal pakket’. ‘Dat we als land zo ver naar beneden getuimeld zijn dat het arme volk van pakketten moet leven’, ervaart Ramdien als een belediging. ‘Die arme mensen hebben hun trots opzij moeten zetten voor een pakket, alleen maar om te kunnen overleven. Het is Bouterse die hun trots heeft verknald en een puinhoop heeft gemaakt van het land.’
Asha Gajadien-Bhagwat
