De regering van de Amerikaanse president Donald Trump heeft wereldwijd bijna dertig carrière-diplomaten teruggeroepen. Het gaat om ambassadeurs en andere hoge diplomatieke functionarissen die tijdens de vorige regering waren benoemd, maar aanvankelijk de eerste zuivering in Trumps tweede termijn hadden overleefd.
Nu is alsnog besloten dat zij plaats moeten maken voor diplomaten die zonder voorbehoud achter Trumps “America First”-lijn staan.
Wat opvalt, is de omvang en het politieke signaal van deze ingreep. Diplomatie, traditioneel gebouwd op continuïteit en institutioneel geheugen, wordt opnieuw ondergeschikt gemaakt aan ideologische loyaliteit. Met name Afrika wordt hard getroffen: ambassadeurs uit vijftien landen worden vervangen. Ook in Azië, Europa, Zuid-Azië en het westelijk halfrond vallen klappen.
Opvallend is dat ook Suriname op de lijst staat. Voor een klein land dat sterk leunt op stabiele relaties met grootmachten, is dit geen detail. Een ambassadeur is meer dan een politieke vertegenwoordiger; hij of zij is een schakel in vertrouwen, kennis van lokale verhoudingen en diplomatieke finesse. Door die abrupt te verbreken, laat Washington zien dat consistent buitenlands beleid geen prioriteit is wanneer binnenlandse politieke loyaliteit zwaarder weegt.
De boodschap is helder: wie niet volledig past binnen Trumps wereldbeeld, is vervangbaar. Voor de betrokken landen – groot én klein – betekent dit opnieuw schakelen in een internationale orde die steeds grilliger en persoonlijker wordt bestuurd.