De aankondiging van de “Suriname Alcoholic Beverages (SAB) N.V.” om de suikerproductie nieuw leven in te blazen, kan een belangrijke economische impuls betekenen voor Suriname. Na jaren van stilstand lijkt de sector opnieuw kansen te bieden voor werkgelegenheid, export en regionale ontwikkeling.
De herstart kan directe banen opleveren, vooral in de districten waar landbouwgrond beschikbaar is. Indirect kan de sector ook bijdragen aan werkgelegenheid in onder andere de dienstverlenende sector, waaronder transport en distributie van goederen. Het betreft namelijk een schakel van economische activiteiten die de ontwikkelingen volgen met suiker als eindproduct.
Toch zijn er kritische kanttekeningen die hierbij moeten worden geplaatst. De vraag rijst of de herstart duurzaam en rendabel kan zijn in een wereldmarkt die gedomineerd wordt door grote producenten zoals Brazilië en Thailand.
Daarnaast speelt de sociale dimensie: hoe zullen arbeidsomstandigheden worden geregeld?, en zullen lokale gemeenschappen daadwerkelijk profiteren van de verdiensten?
Voor consumenten kan lokale productie een alternatief bieden voor geïmporteerde suiker, maar de prijsbepaling zal daarbij belangrijk zijn. Als de overheid en de SAB dit goed aanpakken, kan suiker opnieuw een bron van nationale trots worden. De herstart van de suikerproductie is daarmee meer dan een economische beslissing.
Het is een sociaal experiment dat kan uitwijzen of Suriname in staat is om traditionele industrieën te moderniseren en te verankeren in een inclusieve ontwikkelingsstrategie.