Het is slechts 30 centimeter breed — en mensen staan in de rij om erin te wonen. In China is een zogenaamd ‘appartement’, niet breder dan een schoolliniaal, viraal gegaan, niet vanwege de innovatie, maar als een wreed symbool van de woningcrisis die grote steden teistert.
Binnen is er nauwelijks ruimte voor een smal bed en een tv die dwars staat. Je kunt je er nauwelijks bewegen. Je kunt je niet omdraaien. Zelfs een pizzadoos kan men erin nauwelijks kwijt.
En toch willen mensen het. Waarom? Omdat het maar $1,12 per dag kost — ongeveer $35 per maand. Voor studenten, migrantenarbeiders en mensen met een laag inkomen gaat erom dat ze niet op straat hoeven te slapen.
Microwoningen zijn niet nieuw in China. Wat wel nieuw is, is hoe extreem het wordt. Dit is geen lifestyle-trend. Het is een waarschuwing. Wanneer zo’n kleine ruimte aantrekkelijk wordt, ligt het probleem niet bij de ruimte zelf, maar bij het systeem eromheen.