Om precies 12.30 uur, op 15 december 2025, hing er al spanning in de lucht bij de H.G. Sylvester. Nog vóór de schoolbel klonk, wisten veel leerlingen dat het mis zou gaan. De bromfietsen die langsreden, waren herkend. Fluisterend werd bevestigd wat iedereen voelde: er zou gevochten worden. En helaas kregen zij gelijk.
Wat het extra pijnlijk maakt, is dat dit geen op zichzelf staand incident was. Het was het directe vervolg op een gevecht dat al op 8 december had plaatsgevonden. Het personeel had dit zien aankomen en trok aan de bel. Er werd een vergadering aangevraagd om de situatie serieus te bespreken, met beide scholen en de leidinggevenden aan tafel. Het doel was duidelijk: escalatie voorkomen.
Maar die kans werd gemist. Tijdens de bijeenkomst kwamen beide directeuren onprofessioneel over, tot grote teleurstelling van het personeel. Een concreet voorstel om leerlingen van beide scholen gezamenlijk en streng toe te spreken, werd resoluut afgewezen. Iedere directeur wilde alleen zijn of haar eigen leerlingen aanspreken.
De dag erna werd één groep leerlingen wel toegesproken, maar zonder zichtbaar effect. Mooie woorden bleken leeg. In de vergadering werd gezegd dat men probeerde de school ordelijk te laten draaien, maar de werkelijkheid op het schoolplein vertelde een ander verhaal.
Een school hoort een veilige plek te zijn voor educatie, niet een arena voor conflicten die al lang hadden kunnen worden gestopt.