Het gebeurde op een regenachtige donderdag, vlak na middernacht. Geen sirenes, geen camera’s, alleen het zachte geruis van de rivier en het gedempte geluid van laarzen in modder. Aan de waterkant stond een overheidsauto, motor draaiend. Twee mannen wachtten in de duisternis.
Vanuit een bootje stapte een derde man aan wal — een onbekende met een regenjas en een tas die te zwaar was om enkel documenten te bevatten. Er werd niet gesproken. Alleen een korte blik, een knik, en de tas wisselde van hand.
De GPS van de auto werd later uitgelezen: exact vijftien minuten op de locatie. Daarna richting de stad, waar de camera’s toevallig uitvielen wegens “onderhoud aan het netwerk”.
Een dag later kondigde de regering een “buitenlandse investering” aan van 40 miljoen dollar. Niemand vroeg waar het geld vandaan kwam. Niemand vroeg wie het bracht. Alleen de chauffeur — dezelfde die eerder bij de haven werd gezien — wist dat de overdracht niet om geld ging, maar om macht.
De boot werd nooit meer teruggevonden. De man met de regenjas evenmin.
Toch duiken zijn initialen op in een document van de Centrale Bank — als adviseur bij “internationale transacties”.
Sindsdien fluistert men dat elke grote deal in dit land begint aan het water. Want in de nacht van de overdracht wordt niet alleen geld verplaatst — ook zielen.
Disclaimer: Dit is een fictieve politieke thriller; alle personages en gebeurtenissen zijn verzonnen.