Het Korps Politie Suriname (KOS) presenteerde recent nieuwe criminaliteitscijfers waaruit blijkt dat 2025 een daling laat zien ten opzichte van 2024. De Dienst Criminele Informatie Verzorging (DCIV)) registreerde minder overvallen, berovingen, diefstal en gekwalificeerde diefstal, inbraken, levensberovingen, suïcides en verkeersdoden.
Het beeld dat werd uitgedragen tijdens de perspresentatie is dat Suriname veiliger wordt.
Achter dit ogenschijnlijk positieve nieuws, dat een gunstig beeld schetst, schuilt een opvallende omissie. In de gepresenteerde statistieken ontbreekt een andere categorie die ook onmisbaar is voor een realistischer veiligheidsbeeld; namelijk gender gerelateerd geweld, waaronder huiselijk geweld en zedendelicten. Juist deze vorm van geweld, die vaak achter gesloten deuren plaatsvindt en vooral vrouwen en kinderen treft, komt niet in de gepresenteerde cijfers voor.
Dat is opmerkelijk.
In eerdere politierapportages werd huiselijk geweld nog als afzonderlijke categorie geregistreerd. Dat deze gegevens nu niet zijn gepresenteerd, roept de vraag op of deze vorm van geweld nog wel systematisch wordt bijgehouden. Het is niet bekend of de meldingen zijn toegenomen of dat deze vorm van geweld simpelweg niet meer als prioriteit wordt gecommuniceerd.
Maatschappelijke organisaties en internationale rapportages wijzen al langer op het gebrek aan transparante en systematische dataverzameling rondom gender gerelateerd geweld in Suriname. Dit betekent niet per se dat dergelijke delicten niet worden geregistreerd door de politie, maar ze worden, voor zover zichtbaar, niet expliciet opgenomen of uitgelicht in de gepresenteerde vergelijkende criminaliteitscijfers voor 2024 en 2025.
Steeds vaker gaat het niet alleen om fysiek en seksueel geweld, maar ook om digitale intimidatie en misbruik. Het weglaten van cijfers betekent dat beleid voeren niet gestructureerd gebeurt. Huiselijk geweld is geen randverschijnsel, maar een structureel maatschappelijk probleem dat niet verdwijnt door het uit de statistieken te laten.
Voor een eerlijk en compleet veiligheidsbeeld moet het KPS deze cijfers ook publiekelijk presenteren. Alleen dan kan gesproken worden van transparantie, balans en verbetering van de informatievoorziening.