Het bezoek van vicepresident Gregory Rusland aan het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur op maandag 8 december had iets weg van een toneelstuk waarin de hoofdrolspeler vergeet dat het publiek het script allang kent.
Terwijl het ministerie leidinggevenden op grote schaal vervangt, beweert men dat cruciale informatie pas op het laatste moment bekend werd — precies op de dag dat de circulaire van minister Dick Currie werd verstuurd. Hoe toevallig.
Wie ook maar één dag in de ambtelijke molen heeft meegedraaid, weet dat zulke besluiten niet spontaan uit de lucht vallen als een slecht getimede kerstster. Voor de ontheffing van directeuren en onderdirecteuren is immers eerst goedkeuring van de Raad van Ministers nodig. Dat levert een missive op, gevolgd door een beschikking of resolutie. Pas daarna is een maatregel rechtsgeldig. Kortom: iedereen aan de top wist het minstens een week eerder, inclusief de vicepresident.
Toch werd vrolijk beweerd dat een bezoek aan het ministerie van Onderwijs “niet nodig” was, omdat eerst de redenen voor ontheffing moesten worden uitgezocht — alsof de missive zichzelf schrijft.
Een bestuurskundige vat het satirisch samen:
“Dit is bestuurlijke magie: besluiten verschijnen, missives materialiseren, en niemand weet van iets. Tot het ineens wél politiek uitkomt.”