Voor gezinnen in Paramaribo en daarbuiten is mobiliteit een kwestie van overleven. De inflatie van de afgelopen jaren heeft onder andere naast boodschappen, ook brandstof en voertuigen duurder gemaakt. Wisselkoersschommelingen versterken dit effect: elke daling van de waarde van de Surinaamse dollar vertaalt zich direct in hogere prijzen voor onder andere geïmporteerde auto’s. Met lonen die nauwelijks zijn aangepast aan de inflatie, is de koopkracht van gezinnen sterk gedaald.
Waar een middeninkomen vroeger voldoende was om een fabrieks gereconditioneerde auto te kopen, is dat nu buiten bereik.
Hierdoor is voor gezinnen met een middeninkomen vervanging van hun auto vrijwel onmogelijk geworden. Het alternatief waarvoor nu wordt gekozen is reparatie van de oude auto. In dit gat springen nieuwe reparatiezaken. Zij concurreren met gevestigde monteurs door lagere tarieven en creatieve oplossingen aan te bieden.
Terwijl traditionele garages vaak vasthouden aan dure originele onderdelen, werken nieuwkomers met alternatieven. De sociaal-economische situatie van de afgelopen vijf jaar – koopkrachtverlies en stagnerende loonontwikkeling – heeft deze verschuiving versneld. Huishoudens zoeken betaalbare mobiliteit, en reparatiezaken leveren die. Het resultaat is een dynamische markt waarin gevestigde monteurs hun positie onderdruk komt te staan en nieuwe spelers terrein winnen.
Voor de samenleving betekent dit dat mobiliteit behouden blijft, ondanks economische tegenslag. Reparatiezaken zijn zo niet alleen concurrenten, maar ook cruciale schakels in het dagelijks leven van duizenden Surinamers.