Film over het binnenland als eeuwenlang strijdtoneel
De documentaire ‘Monikondee‘ van november dit jaar, voert de kijker mee op een aangrijpende tocht langs de Marowijnerivier in Suriname naarĀ het diepeĀ binnenland. Tijdens deze reis ontvouwt zich een indringend portret van gemeenschappen die leven tussen traditionele leefgewoonten en moderne afhankelijkheid.Ā
De titel, die āland van geldā betekent, verwijst naar het spanningsveld tussen een eeuwenoude leefwijze en een wereld die steeds meer door economie, consumptieĀ en politieke belangen wordt gedreven.
De hoofdpersoon is Boogie, een bootsman van marron afkomst die zijn brood verdient met het vervoeren van goederen over de rivier. Zijn dagelijkse werk maakt hem tot schakel tussen traditionele culturen en economische belangen van buitenaf. Hij levert voedsel en andere producten aan dorpen, maar vervoert ook brandstof voor goudzoekers. Daarmee wordt hij onderdeel van een systeem dat bijdraagt aan de aantasting van het leefgebied van zijn eigen mensen.
De ontmoetingen onderweg tonen hoe inheemse –Ā en marrongemeenschappen steeds afhankelijker raken van importgoederen uit Paramaribo. Ontbossing, watervervuiling en klimaatverandering maken traditionele bestaansvormen steeds moeilijker in stand te houden.Ā
Toch straalt de film geen triest beeld uit. Integendeel, bieden de prachtige opnamen van de natuur en rivieren, deĀ gesprekken, en de kracht van de liederen een heel ander beeld.
Deze documentaire is de zoveelste eyeopener aan de beleidsmakers die politieke belangen belangrijker achten dan de gezondheid van Surinamers en het in stand houden van het ecosysteem.
Het is weer een signaal dat de inheemsen- en marrongemeenschappen aan de bel trekken met behulp van de filmmaker.