In Suriname duikt weer een opmerkelijke overheidsaankoop op. Dit keer gaat het om de nieuwe politie-“uniformen”: in werkelijkheid simpelweg gekleurde T-shirts, goed voor een totaalprijs van maar liefst USD 750.000. De shirts komen uit China – een land dat inderdaad massaproductie levert, maar heus niet het enige is dat een T-shirt kan produceren.
Wat vooral vragen oproept: hoe kwam Justitie precies bij deze Chinese leverancier terecht? Wie bemiddelde? Waarom was er geen openbare inschrijving, geen aanbesteding, geen transparantie? Een mysterieuze deal dus, waarvan niemand lijkt te weten wie het aanbod deed.
De minister houdt vol dat de shirts “een langere levensduur” hebben. Hoe lang precies? Geen antwoord. Is het supertextiel uit de toekomst? Onverwoestbaar Kevlar-katoen? Of gewoon de standaard T-shirt die je op Taobao per dozijn bestelt?
Satirici spreken inmiddels van het “Gouden T-Shirt” – vermoedelijk het enige kledingstuk ter wereld waarvan de stuksprijs bijna geheim is, alsof de nationale veiligheid ervan afhangt.
Intussen vraagt de burger zich af: als een partij T-shirt al USD 750.000 kost, hoeveel gaat een volledige uniformset dan worden? En belangrijker: wanneer leert de overheid dat transparantie niet optioneel is, maar verplicht – zelfs bij T-shirts?