Voor velen roept het beeld van een bord gevuld met rijst en tomaten sardines herinneringen op aan de “goede oude tijd”. Het was de maaltijd die gezinnen in Suriname redde in tijden van nood: eenvoudig en betaalbaar.
Een blik Brunswick tomaten sardines, klaar gemaakt met knoflook, ui en peper, stond symbool voor solidariteit en vindingrijkheid. In het begin van de jaren 2000 kostte een blik tomaten sardines ongeveer Surinaamse Gulden (SRG) 3000 (SRD 3) tot SRG 5000 (SRD 5).
Tegenwoordig is dat heel veel veranderd.
In supermarkten in onder andere Paramaribo en Wanica kost een blik tomaten sardines SRD 70 tot SRD 125. “Vroeger kon je met drie blikken sardines en een kilo rijst een heel gezin voeden”, zegt mevrouw Joyce – een moeder van vier kinderen – uit Latour. “Nu is het niet meer vanzelfsprekend.”
Ook winkeliers zien de verandering. De vraag is er nog steeds, maar mensen kopen minder vaak. Toch blijft de sardine meer dan een product. Het is een spiegel van de economische realiteit. De vraag rijst of de sardine zijn rol als “arme man’s maaltijd” definitief verloren heeft. Voor velen blijft het echter een symbool van verbondenheid en overleven.