In de vroege jaren tachtig, bij de iconische zender RP – The Hot One, legde één sportman de basis voor een begrip dat vandaag heel Suriname verbindt: NATIO. Isje Nagessering, toen een bevlogen sportverslaggever, ergerde zich aan de omslachtige termen als “de bondsselectie”, “de nationale selectie” of “de hoofdklasse-selectie van Suriname”. Terwijl andere landen krachtige bijnamen hadden – Oranje, Die Mannschaft, Azzurri, Seleção – vond Suriname dat niet.
Daarom bedacht Isje een eigen, herkenbare naam: NATIO. Kort, krachtig en vol identiteit. Een woord dat groeide van een radiovondst tot een nationaal symbool.
Vandaag, met nog één wedstrijd te gaan tot mogelijke kwalificatie voor het allereerste WK-deelname van Suriname, reist diezelfde term de wereld rond. Wat ooit door Isje werd uitgesproken achter een microfoon, klinkt nu in stadions, analyses en internationale headlines.
Dit historische voetbalmoment is daarom niet compleet zonder erkenning:
NATIO is Suriname. En NATIO begon bij Isje Nagessering.