Wie ooit gedacht had dat politiek saai is, heeft overduidelijk nog nooit een vergadering van De Nationale Assemblee geanalyseerd. Niet vanwege de debatten. Nee. De echte show speelt zich af op de catwalk aan beide zijden. Onze dames en heren politici bewijzen elke dag opnieuw dat stijl niet te koop is, zelfs niet bij Shein, Ali-Express of het mooie Parijs van onze zanger Kenny B.
Neem onze twee Mooi boys-in-Chief, Urai the Kith en Mono the Rath met hun opgeschoren hoofdjes en glimmende Elvis Presley kuifjes.Kapsels die meer styling gel opzuigen dan politieke salarissen en de Staatsinkomsten van Financiën. Urai staat met strakke pantalons en glimmende jasjes te pronken alsof de vergadering eigenlijk een Fenty-runway is. Bij het zien van Mono’s blauwgroene contactlenzen, vragen we ons af of hij brainstormt over beleid of probeert de Cat-eyes in het donker te evenaren.
Vervolgens krijgen we de muisgrijze Grande Dame Jenny. Alsof ze zich heeft voorgenomen om alle modekleuren en levensvreugde persoonlijk de kop in te drukken. Ook het jaarlijks herstructureren en begroten van haar kapsel lukt nog niet. Maar misschien heeft ze het gewoon te druk met Staatszaken.
Verder zien we de welvaart rustig huppelen door de DNA vergaderzaal. Volgegeten bierbuikjes schudden driftig mee bij elke stemronde, terwijl vette nekken reflecteren bij het licht van de plafondlampen. Blijkbaar zijn de Gucci-tasjes en Rolex horloges voor de Kerst besteld, maar we zien nu wel een tsunami aan overdadige wimpers, extensions en slecht zittende maatpakken. Wie het breed heeft, laat het breed hangen.
Het leven is goed met zo’n riant salaris, maar toch lijken onze politici de modedeuren en modekleuren niet te vinden, behalve als het op dienstauto’s aankomt. Dat wel Ja.
BRASA MIE