Het onverwachte bezoek van de Amerikaanse SOUTHCOM-commandant, Admiraal Alvin Holsey, aan Suriname kort na zijn tussenstop in Guyana heeft de regionale gemoederen doen oplaaien. Officieel werd gesproken over “het versterken van het veiligheids-partnerschap tussen de VS en Suriname”, maar achter de diplomatieke glimlach schuilt een complex machtsspel dat dieper reikt dan veiligheid alleen.
Holsey, een veteraan binnen de Amerikaanse marine en de eerste zwarte admiraal die het U.S. Southern Command (SOUTHCOM) leidt, is geen toevallige passant. SOUTHCOM is een van de elf wereldwijde gevechtscommando’s van het Amerikaanse ministerie van Defensie, verantwoordelijk voor het volledige militaire toezicht op Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. Vanuit zijn hoofdkwartier in Florida coördineert het commando duizenden militairen, bases en operaties – officieel gericht op “drugsbestrijding en stabiliteit”, maar in werkelijkheid vaak verweven met geopolitieke belangen.
Volgens ingewijden vond Holsey’s komst plaats op een precair moment: het U.S. Navy’s supervliegdekschip USS Gerald R. Ford is onderweg naar het Caribisch gebied, dicht bij Venezuela. Terwijl Washington spreekt over een “antidrugs-missie”, vermoeden waarnemers dat het gaat om voorbereidingen op een mogelijke militaire interventie tegen het regime van Nicolás Maduro.
In Paramaribo klonk de toon van president Jennifer Simons opvallend voorzichtig. Ze sprak over “een regio van vrede”, maar vermijdde een expliciete afwijzing van oorlog. De VS lijkt erop uit dat Suriname zich in internationale fora — zoals de VN of de OAS — niet publiekelijk tegen Amerikaanse acties zal keren.
Ironisch genoeg roept juist de aanwezigheid van Holsey de vraag op wie hier werkelijk de veiligheid bedreigt. Waar Washington spreekt over stabiliteit, ervaren vele landen in de regio het als machtsvertoon in vredestijd — een stille waarschuwing dat de Cariben, hoe klein ook, nooit buiten het strijdtoneel van de grootmachten staan.