In Suriname lijkt ondernemen soms meer op papierwerk dan op ondernemen zelf. Voor één vergunning zijn er stapels formulieren nodig, stempels van meerdere instanties en eindeloze wachttijden. Het resultaat: projecten die maanden stilliggen en ondernemers die hun motivatie verliezen nog vóór ze kunnen beginnen.
Regelzucht wordt vaak verward met orde, maar in werkelijkheid creëert het juist chaos. Elke instantie wil zijn eigen zegje doen, zonder te kijken naar het geheel. De bedoeling van regels — duidelijkheid en eerlijkheid — verandert zo in het tegenovergestelde: verwarring en vertraging.
Wat Suriname nodig heeft, is niet méér regelgeving, maar betere uitvoering. Eén digitaal loket waar vergunningen snel en transparant worden afgehandeld, zou al een revolutie zijn. Minder formulieren, meer vertrouwen.
Een overheid die vertrouwen toont in haar burgers, krijgt ook vertrouwen terug. Pas dan kan het land weer vooruit, met regels die richting geven — in plaats van remmen zetten.