Er hangt een waas van mysterie over het zogenoemde gratieverzoek-dossier rond de drie veroordeelden van de 8 Decembermoorden. Officieel zegt president Jennifer Simons dat er bij haar géén verzoek ligt, maar de tijdlijn en het spel eromheen roepen meer vragen op dan antwoorden.
Op 11 oktober 2025 sturen drie gedetineerden uit Santo Boma een brief waarin ze verklaren dat advocaat Irvin Kanhai niet namens hen mocht handelen. Eén van hen ondertekent niet – hij is immers voortvluchtig. Twee dagen later, op 13 oktober, wordt de verklaring publiek. En dan pas, op 17 oktober, houdt de president haar persconferentie waarin ze zegt: “Er is geen verzoek. Punt uit.”
Toeval? Of timing met beleid?
Om de pers te ontladen, het momentum te breken, en zichzelf tijdelijk te bevrijden van een politiek-gevoelige bom die kon exploderen tijdens het staatsbezoek van de Koning van Nederland?
De verborgen hand: wie bracht het nieuws in de cel?
Hoe wisten de veroordeelden eigenlijk van het vermeende gratie-initiatief vóórdat het publiek iets wist? Iemand móét hen hebben geïnformeerd binnen de gevangenismuren — dagen vóór de publieke melding. Was dat een tip van binnenuit? Of een stille waarschuwing van bovenaf om hen te bewegen afstand te nemen — zodat de president “ademruimte” kreeg?
Want de tijdslijn suggereert dat het lek niet spontaan was, maar gecoördineerd.
Een damage-control operatie, met als boodschap: “Niet nu. Wacht. De tijd is niet rijp.”
Politieke elegantie of juridische dans?
Simons houdt zich strikt aan de wet: geen officieel verzoek, dus geen behandeling.
Maar impliciet laat ze een deur open: “Als het correct wordt ingediend, zal het wel in behandeling genomen worden.”
Een subtiele manoeuvre. Ze sluit de zaak af, maar niet de mogelijkheid.
Commentaar
Wie denkt dat dit hoofdstuk gesloten is, vergist zich. Dit is geen slotakkoord, maar een pauze in een zorgvuldig georkestreerd script.
De president heeft tijd gekocht — politiek, diplomatiek én emotioneel.
En ergens in een map op het ministerie van Justitie ligt wellicht al een conceptverzoek… met datum “te bepalen”.
De vraag blijft: Wie drukte precies op ‘pauze’ — en wanneer wordt er weer op ‘play’ gedrukt?