Ex-president en VHP-voorzitter Chan Santokhi heeft aangekondigd dat hij de Vooruitstrevende Hervormingspartij (VHP) wil transformeren naar wat hij noemt een “Hernieuwde Partij”. Santokhi gaf aan dat de partij zich in de komende periode grondig zal moeten herpositioneren, zowel organisatorisch als ideologisch, om aansluiting te behouden bij de veranderende samenleving.
Groei buiten traditionele achterban
Santokhi benadrukte dat de VHP bewust heeft ingezet op verbreding via de zogenoemde “beroemtji djari-strategie” en de “orange movement”. “Er is een behoorlijke verandering gekomen in de VHP. We hebben bewust gekozen voor een koers die alle bevolkingsgroepen aanspreekt, en dat heeft resultaat opgeleverd”, zei hij in een uitgebreid interview met ABC.
Volgens hem blijkt uit de verkiezingsresultaten dat de partij niet alleen in haar traditionele bolwerken, maar juist in districten als Marowijne, Saramacca en Commewijne fors is gegroeid. “In Marowijne zijn we zelfs met meer dan 60 procent gegroeid. Dat had niemand verwacht. We zijn daar inmiddels de derde grootste partij, vóór de NPS”, aldus Santokhi.
Ook in districten waar de partij traditioneel minder sterk stond, zoals Para en Coronie, zijn positieve verschuivingen te zien. “De cijfers tonen aan dat ook niet-Hindoestanen trouw op ons zijn blijven stemmen. De VHP is dus niet langer een etnisch bepaalde partij, maar een nationale beweging”, stelde hij met nadruk.
Een nieuwe koers: de ‘Hernieuwde Partij’
De partijvoorzitter kondigde aan dat de interne bestuursverkiezingen in 2027 een belangrijk kantelpunt zullen vormen. Tegen die tijd wil hij een structurele herziening van de partij doorvoeren. “We moeten de partij opnieuw positioneren. Als dat betekent dat we de statuten moeten veranderen, dan zullen we dat doen”, zei Santokhi.
Hij stelde voor om niet langer te spreken van de Vooruitstrevende Hervormingspartij, maar van een Hernieuwde Partij; een organisatie die moderner, inclusiever en institutioneel sterker moet zijn. “We moeten sterke besturen, sterke instituten en sterke organen hebben. Dat is de enige manier om duurzaam te blijven groeien.”
Interne uitdagingen en zelfreflectie
Tegelijkertijd erkent Santokhi dat er binnen de partij ook uitdagingen bestaan. Tijdens de verkiezingen ontstonden interne spanningen toen enkele prominente leden zichzelf als mogelijke leiders naar voren schoven. Hij verwees hierbij naar de kandidatuur van parlementariër Krishna Mathoera, die zich in de aanloop naar de verkiezingen presenteerde als presidentskandidaat.
“Er is bij sommige leden een zekere zelfverzekerdheid ontstaan, het idee dat hun populariteit in één district automatisch nationaal draagvlak betekent”, zei Santokhi. “Maar de cijfers hebben iets anders aangetoond: de meeste kandidaten zijn achteruitgegaan in stemmen, met uitzondering van de voorzitter zelf.”
Loskoppeling
Santokhi’s uitspraken weerspiegelen een duidelijke poging om de VHP te profileren als een breed gedragen nationale partij, los van haar historische etnische identiteit. Zijn nadruk op organisatorische vernieuwing wijst erop dat de partij zich wil voorbereiden op een nieuwe politieke realiteit waarin persoonlijke populariteit minder telt dan institutionele kracht.
De komende jaren zullen bepalend zijn voor de richting van de VHP. De vraag is niet alleen of de partij haar electorale momentum kan behouden, maar ook of Santokhi erin slaagt een cultuurverandering binnen de partij te bewerkstelligen; van een traditionele machtsstructuur naar een moderne, inclusieve politieke beweging.