In een opmerkelijke reeks Facebookberichten hebben verschillende regionale afdelingen van het Korps Politie Suriname (KPS) de afgelopen week foto’s van en verzoeken om hulp bij de identificatie van verdwaalde en/of verwarde personen die hoofdzakelijk in Paramaribo en Wanica werden aangetroffen – geplaatst. Deze opvallende reeks berichten roept vragen op over de achterliggende omstandigheden.
Volgens de officiële berichten gaat het om personen die zonder duidelijke bestemming of begeleiding – vaak in verwarde toestand en gedesoriënteerd – werden aangetroffen, en bij verhoor door de politie hun naam en/of woonadres niet kenden.
Uit de foto’s en de reacties van kennissen en/of familieleden, blijkt dat het veelal om vrouwen gaat met in sommige gevallen een lichamelijke beperking. Dit roept ook vragen op over taboes rond geestelijke gezondheid.
Hoewel KPS geen medische verklaringen geeft, wijzen maatschappelijke reflecties die voortkomen uit bredere observaties en eerdere rapportages op een combinatie van factoren zoals:
- 🧠 De mentale gezondheid: aandoeningen zoals schizofrenie en depressie worden vaak genoemd als onderliggende oorzaken die kunnen bijdragen aan desoriëntatie.
- 🏘️ Omgevingsfactoren: gebrek aan toezicht, sociaal isolement, weinig sociale controle en beperkte buurtbetrokkenheid kunnen het risico op weglopen en verdwalen vergroten.
- 👥 Institutionele tekortkomingen: de afwezigheid van een centraal meldpunt voor vermiste personen en beperkte samenwerking tussen zorginstellingen en de politie bemoeilijken snelle interventie.
Reactie van de gemeenschap
Op social media reageren burgers bezorgd en zijn ze ook hulpvaardig. Velen delen de berichten in de hoop familieleden te bereiken. Menig persoon is inmiddels herenigd met de familie dankzij deze digitale zoektochten. Toch blijft de vraag: hoe voorkomen we dat mensen überhaupt verdwalen?
Oproep tot actie
Het KPS roept familieleden, buren en zorgverleners op om alert te zijn op tekenen van verwarring of desoriëntatie bij personen. Daarnaast pleiten experts voor betere voorlichting, buurtgerichte zorg en een nationaal registratiesysteem voor kwetsbare personen.