Al vijftig jaar klinkt in beleidsnota’s dat toerisme een pijler van Surinames economie kan worden. Het zou banen creëren, inkomsten genereren en het land op de wereldkaart zetten. Maar in de praktijk blijft het vooral bij woorden. De meeste bezoekers komen nog altijd uit Nederland – vaak leden van de Surinaamse diaspora – en niet uit de bredere internationale toeristenmarkt.
Suriname beschikt over ongekende natuurlijke rijkdommen: het Amazonewoud, rivieren, historische plantages en een unieke mix van culturen. Toch, aldus economisch toerisme-expert drs. Patrick “verliezen we de concurrentieslag omdat landen als Costa Rica, Dominica en Thailand dezelfde natuurervaringen bieden – maar beter georganiseerd, met infrastructuur, marketing en betaalbare verbindingen”.
Een doorsnee reis naar Suriname is duurder en logistiek ingewikkelder dan naar buurlanden in de regio. “Een Chinese of Europese toerist kijkt naar prijs, veiligheid, comfort en bereikbaarheid. Wij scoren op al die punten onder het gemiddelde”, stelt Patrick.
Volgens cijfers van de Wereldtoerismeorganisatie (UNWTO) spendeerden Chinese toeristen het afgelopen jaar ruim 250 miljard dollar aan buitenlandse reizen, gevolgd door Amerikanen met 180 miljard.
“Het probleem is niet dat toeristen niet willen komen”, zegt Patrick, “het is dat wij geen strategie hebben om hen te bereiken. Zonder gericht beleid, internationale promotie en goed opgeleide gidsen blijft toerisme voor Suriname een gemiste bron van groei.”