De druk op het onderwijs in Suriname blijft groot. Leerkrachten ervaren al jaren dezelfde problemen: te volle klassen, te weinig middelen en weinig waardering. Ondanks beloftes van verbetering is er volgens velen niets veranderd.
Leerkracht Sandra J. uit Paramaribo vertelt aan een verslaggeefster van Dagblad Suriname: “We doen ons best, maar het is zwaar. Er zijn te veel leerlingen per klas en we hebben niet genoeg boeken. Soms moeten we zelf kopieën maken, uit eigen zak. Ik vraag me af wat er in die begroting staat ten aanzien van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur. Wat heeft prioriteiten?” Ze vindt dat de overheid meer moet investeren in basisvoorzieningen.
Ook meneer Ricardo B., leerkracht in Wanica, deelt zijn zorgen. “Ik werk al 18 jaar in het onderwijs. Elk jaar hoor ik dat er verbetering komt, maar in de praktijk blijft alles hetzelfde. De motivatie onder collega’s daalt, en dat is zorgelijk.”
Beide leerkrachten benadrukken dat ze hun werk met liefde doen, maar dat de omstandigheden het moeilijk maken. Ze hopen dat er écht geluisterd wordt naar mensen uit het veld.
Het onderwijs is de basis van ontwikkeling. Als de druk blijft toenemen zonder verandering, raakt niet alleen het personeel uitgeput, maar ook de toekomst van onze kinderen in gevaar.