Wat moet de burger nog vertrouwen in āordentelijke proceduresā als zelfs circulaires eruitzien als een sketch van een cabaretshow? In Nickerie is het gelukt: een officiĆ«le brief waarin de kersverse waarnemend chef niet alleen wordt aangewezen, maar het besluit ook nog zelf ondertekent Ć©n stempelt. Dat is alsof je een liefdesbrief naar jezelf schrijft, onderaan āik hou van jouā zet, en daarna in de spiegel je eigen kus erop plakt.
De ironie druipt eraf: een circulaire die zogenaamd objectief meldt dat dhr. Ramdin is ontslagen, maar die eindigt met de triomfantelijke handtekening van de opvolger: mw. Walden BSc. Ja hoor, de nieuwe chef legitimeert zichzelf. Scheelt weer bureaucratie ā zelfbenoeming, zelfbekrachtiging, zelfpromotie.
Het ministerie lijkt hiermee een nieuwe standaard te zetten: āWil je carriĆØre maken? Schrijf gewoon je eigen circulaire, stempel erop, en klaar is Kees.ā Wie weet volgen er binnenkort sollicitatieprocedures waarin de kandidaten hun eigen aanstellingsbesluit mogen opstellen.
Deze bekendmaking leest minder als een serieuze overheidsmededeling en meer als een satire op hoe macht en formaliteit zichzelf eindeloos recyclen.