Van een gemummificeerd hoofd dat al meer dan een eeuw in Zwitserland wordt bewaard, werd jarenlang gedacht dat de resten – bestaande uit een bewaard gebleven gezicht, schedel, kaak en een deel van de nek – de schedel van een Inca waren.
Nu zijn ze grondig opnieuw bestudeerd en de bevindingen vertellen een heel ander verhaal. Het is geen Inca, maar behoorde hoogstwaarschijnlijk tot het Aymara-volk, een inheemse bevolkingsgroep in de Boliviaanse Hooglanden.
De wetenschappers, onder leiding van onderzoekers van het Kantonale Museum voor Archeologie en Geschiedenis in Lausanne, Zwitserland, gebruikten niet-invasieve methoden, waaronder CT-scans en historisch onderzoek, om zowel het leven van het individu als de weg te reconstrueren waarlangs zijn stoffelijk overschot in de collectie van het museum terechtkwam.
Hun bevindingen werden gepubliceerd in het International Journal of Osteoarchaeology.
De man overleed minstens 350 jaar geleden en had als kind schedelmodificatie ondergaan, een culturele gewoonte waarbij het hoofd van een baby jarenlang strak werd vastgebonden om een ​​langwerpige, kegelvormige vorm te creëren.
Uit documenten blijkt dat de Zwitserse verzamelaar Louis Kuffré het hoofd eind 19e eeuw in Bolivia verwierf, in een periode waarin het meenemen van inheemse resten en artefacten om ze terug te sturen naar Europese instellingen gebruikelijk was.
Het hoofd werd in 1914 officieel geschonken aan het Museum van Lausanne. Een briefje bij het exemplaar vermeldde dat het een Inca was, maar de schedelkenmerken, samen met de regio waar het werd gevonden, wijzen in werkelijkheid op een Aymara-oorsprong.