Recent is er een stemming geweest bij de VN met betrekking tot het bestaansrecht van de 2 staten Israƫl en Palestina. Suriname behoorde tot de meerderheid van 142 landen die voor deze oplossing is. Een klein aantal landen stemde tegen, waaronder Israƫl en de USA. Een aantal landen onthield zich van stemming, waaronder opvallend veel eilanden uit Oceaniƫ (the Pacific). Opvallend was het tegen stemmen of onthouden door Argentiniƫ en Ecuador.
Suriname heeft er goed aan gedaan om voor deze resolutie te stemmen. De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft met overweldigende meerderheid de resolutie gesteund die een tweestatenoplossing voor Israƫl en Palestina nieuw leven inblaast, minder dan 24 uur nadat de Israƫlische premier Benjamin Netanyahu had gezegd dat er nooit een Palestijnse staat zal komen.
De “New York Declaration”, die “tastbare, tijdgebonden en onomkeerbare stappen” richting een tweestatenoplossing schetst, werd vrijdag aangenomen met 142 stemmen voor, 10 tegen ā waaronder IsraĆ«l en de belangrijkste bondgenoot de Verenigde Staten ā en 12 onthoudingen. Het zeven pagina’s tellende document, gepresenteerd door Frankrijk en Saoedi-ArabiĆ«, roept op tot “collectieve actie om de oorlog in Gaza te beĆ«indigen en een rechtvaardige, vreedzame en duurzame oplossing van het IsraĆ«lisch-Palestijnse conflict te bereiken, gebaseerd op de effectieve implementatie van de tweestatenoplossing”. Het draagt āāde Palestijnse groep Hamas, die de regering in Gaza leidt, ook op om “alle gijzelaars vrij te laten” en stelt dat het “zijn heerschappij in Gaza moet beĆ«indigen en zijn wapens moet overdragen aan de Palestijnse Autoriteit … in overeenstemming met het doel van een soevereine en onafhankelijke Palestijnse staat”.
Het Palestijnse ministerie van Buitenlandse Zaken verwelkomde de Saoedisch-Franse inspanningen om een āā”uitvoerbaar plan” te ontwikkelen voor een tweestatenoplossing. Het ministerie riep ook op tot “het activeren van alle mechanismen om een āāeinde te maken aan de IsraĆ«lische koloniale bezetting” en “het verwezenlijken van de legitieme rechten van het Palestijnse volk”.
De krachtige steunbetuiging van de VN aan de tweestatenoplossing kwam te midden van de aanhoudende IsraĆ«lische bombardementen op Gaza, een dag nadat Netanyahu een plan voor de uitbreiding van nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever had ondertekend, dat een toekomstige Palestijnse staat vrijwel onmogelijk zou maken. De stemming kan gezien worden als “een ongelooflijke hoeveelheid weerstand van de internationale gemeenschap”. Dit toont de toenemende bezorgdheid over het gebrek aan vooruitgang in … de gesprekken, en een poging van de internationale gemeenschap om het onderhandelingsproces vooruit te helpen, zijn ook wij van mening.
De stemming gaat vooraf aan een aanstaande VN-top onder voorzitterschap van Riyad en Parijs op 22 september in New York, waar de Franse president Emmanuel Macron en diverse andere leiders hebben beloofd de Palestijnse staat formeel te erkennen.
Hoewel 146 VN-leden al een Palestijnse staat steunen, wordt verwacht dat er later deze maand nog eens zo’n 10 leden bijkomen, waaronder Frankrijk, Noorwegen, Spanje, Ierland en het Verenigd Koninkrijk.
Cruciaal is dat Europese landen, die terughoudender zijn geweest om dit te doen onder druk van de Verenigde Staten en Israƫl, zich zorgen maken dat de situatie ter plaatse steeds nijpender wordt en er geen vooruitgang wordt geboekt.
Ons land was op 2 februari 2011 een van de eerste Zuid-Amerikaanse Ć©n Caricom-landen die de Staat Palestina officieel erkende. Destijds stuurde president Desi Bouterse een brief aan president Mahmoud Abbas, waarin steun werd uitgesproken voor een onafhankelijke Palestijnse staat binnen de grenzen van 1967. Dezelfde verklaring werd gedeeld met de VN-secretaris-generaal.
Toch wacht de Palestijnse Autoriteit inmiddels al vijf jaar om hun geloofsbrieven ook in Paramaribo aan te bieden. Tijdens de vorige regering werden Palestijnse diplomaten stelselmatig genegeerd. Voormalig minister Albert Ramdin wordt verweten hierin een verborgen agenda te hebben gevoerd, gedreven door zijn persoonlijke ambities richting de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) en door nauwe banden met Israƫl.
Vandaag rust de verantwoordelijkheid op president Jennifer Simons om deze historische achterstand recht te zetten. Het uitnodigen van de Palestijnse ambassadeur om haar geloofsbrieven aan te bieden, zou niet alleen Surinameās eerdere erkenning honoreren, maar ook bevestigen dat het land pal staat voor solidariteit met onderdrukte volkeren. De lafhartige diplomatie van de vorige regering vraagt om correctie, zodat Suriname opnieuw kan laten zien waar het werkelijk voor staat in de wereldgemeenschap.
De tweestatenoplossing is een voorgestelde manier om het Israƫlisch-Palestijns conflict te beƫindigen, door twee onafhankelijke staten op te richten op het grondgebied van het voormalige mandaatgebied Palestina. Aangezien de grootte van het totale gebied gelijk blijft, is de tweestatenoplossing een zero-sum game: ieder deel dat naar de ene partij gaat, gaat ten koste van de andere partij.
De eerste poging om tot een tweestatenoplossing te komen, was het VN-verdelingsplan van 29 november 1947, ook bekend als VN-resolutie 181. Bedoeld als oplossing voor dit gebied zodra het Brits mandaat afgelopen zou zijn. De Oslo-akkoorden van 1993-1995 waren een hernieuwde poging om het conflict op te lossen: Israƫl zou de veroverde en bezette Westelijke Jordaanoever weer in fasen overdragen aan de daartoe aangestelde Palestijnse Autoriteit. Beide pogingen hebben niet tot een positief resultaat geleid.
Een alternatief voor de tweestatenoplossing zou een federatie kunnen zijn, waarbij een overkoepelende regering het land zou besturen. Dit is echter nog geen oplossing voor de onderlinge verdeling van het grondgebied tussen de twee deelstaten. Een ingrijpender alternatief zou een eenstaatoplossing kunnen zijn, bijvoorbeeld een bi-nationale staat, waarbij beide partijen de beschikking hebben over het totale grondgebied.