Pertjajah Luhur-voorzitter Paul Somohardjo veroorzaakte opschudding door binnen de coalitietop te verklaren dat kiezers van zijn rood-witte partij voorrang moeten krijgen bij de oplossing van grondproblemen in Mariënburg, Commewijne.
Volgens een Javaans cultuurhistoricus is deze benadering problematisch. “Somohardjo blijft vasthouden aan zijn Wong Jowo-discours uit de jaren zeventig. Daarmee reduceert hij de Javaan tot een etnische enclave, terwijl de gemeenschap zich intussen heeft ontwikkeld tot volwaardige burgers die verder kijken dan etnische politiek”, stelt hij.
De expert benadrukt dat selectief beleid niet past in een samenleving die inzet op inclusiviteit. “Wie de grondproblematiek benadert vanuit partij- of etnische loyaliteit, schiet tekort in rechtvaardigheid. De Javaan van nu wil transparante procedures en gelijke kansen, niet achterstelling of bevoordeling.”
Volgens de expert heeft Somohardjo nooit een bredere landsvisie ontwikkeld. “Hij mist een nationaal ontwikkelingsverhaal dat alle bevolkingsgroepen bindt. Daardoor heeft hij de aansluiting met de jongere generatie Javanen volledig verloren. Het gevaar is dat zijn boodschap ontaardt in raciaal denken en verdeeldheid zaait.”
De samenleving vraagt om leiderschap dat bruggen slaat, niet muren optrekt. Voor Suriname is er maar één koers: een gezamenlijke toekomstvisie waar etniciteit niet de doorslag geeft.