Volgens commentator Sean Foo heeft Donald Trump met zijn nieuwe chipstrategie openlijk zijn spelplan onthuld: de volledige herschikking van de halfgeleiderindustrie naar Amerikaanse bodem.
Met forse tarieven van 25 tot zelfs 100 procent wil Trump buitenlandse bedrijven als TSMC, Samsung en SK Hynix dwingen hun fabrieken in Arizona te vestigen. Foo benadrukt dat hiermee de essentie van vrije handel op zijn kop wordt gezet: in plaats van efficiënte productie wereldwijd, probeert Washington alles naar de VS te trekken.
De gevolgen zijn verstrekkend. Chips die in China geproduceerd worden, zijn goedkoper vanwege lage kosten en een enorme lokale afzetmarkt. Door die toegang te blokkeren, worden bedrijven niet alleen financieel onder druk gezet, maar ook in een geopolitieke val geduwd: afhankelijkheid van Washington. “Trump gebruikt wereldwijde chipbedrijven als schaakstukken,” stelt Foo, “om de Amerikaanse dominantie in kunstmatige intelligentie veilig te stellen tegenover de razendsnelle vooruitgang van China.”
Daarbij wijst hij op de nauwere samenwerking tussen Rusland en China, die via de Siberië-2 pijplijn nieuwe energiezekerheid creëren. Terwijl de EU worstelt met hoge energieprijzen en slabakkende industrie, zet Beijing zich op als fabriek van de wereld. Trump wil van de VS een exporteconomie maken, maar Foo waarschuwt dat oplopende kosten, krimpende koopkracht en massale ontslagen juist het tegenovergestelde effect kunnen hebben.
Zijn conclusie: hoe meer Trump de teugels aantrekt, hoe sneller Amerika’s bondgenoten en industrie door zijn vingers glippen.