President Jennifer Simons heeft een opmerkelijke oproep gedaan: de goudsector moet “meer bijdragen aan het land”. De ironie? Terwijl ze dit zegt, verdwijnen tonnen goud via Guyana en Brazilië, omdat de royalty’s in Suriname simpelweg te hoog liggen.
Smokkelaars lijken niet onder de indruk van haar emotionele betoog — waarschijnlijk zaten ze al in de auto richting de grens.
Nog opvallender: Simons noemt de ordening van de sector “ingewikkeld”. Dat klinkt vreemd uit de mond van iemand die tien jaar lang voorzitter van De Nationale Assemblée was en als NDP-prominent de mislukte pogingen van Bouterse van dichtbij meemaakte. Kennelijk is de goudwereld voor haar toch een onbekende jungle.
Eenvoudige oplossingen bestaan, maar eerlijkheid is geen populaire valuta in de Surinaamse politiek.
De goudsmokkel is verweven met bijna elke partij, en dat maakt “ingewikkeld” eigenlijk een eufemisme voor: “we willen het gewoon niet oplossen.” Te veel belangen. Te veel goud. En dus vooral te veel theater.