In Suriname lijkt de positie van onafhankelijke deskundigen steeds meer op die van een bedreigde diersoort. Politicoloog Winston.W, stelt dat technocraten, mensen die op basis van kennis en ervaring veranderingen willen doorvoeren, weinig kans van slagen hebben. “Ze worden vaak genegeerd, weggedrukt of uiteindelijk opgeslokt door het patronagesysteem”, zegt hij. Daarmee wordt hervorming in de kiem gesmoord.
Een duidelijk voorbeeld is de staatsbank van Suriname. Meerdere keren zijn gekwalificeerde bestuurders abrupt vervangen door politieke vertrouwelingen, waardoor beleid gericht op stabiliteit en transparantie telkens werd ondermijnd. Hetzelfde patroon is zichtbaar bij Staatsbedrijven, waar ervaren managers die kritisch stonden tegenover politieke inmenging naar de achtergrond verdwenen. Ook de nationale luchtvaartmaatschappij SLM kende momenten waarop deskundige adviezen genegeerd werden, met financieel wanbeheer en reputatieschade tot gevolg.
Het probleem is dat politieke partijen de staat vooral gebruiken als instrument om hun achterban te belonen. Posities in belangrijke instellingen worden weggegeven als politieke cadeaus, waardoor loyaliteit boven professionaliteit komt te staan.
Volgens Winston creëert dit een vicieuze cirkel: “Elke nieuwe regering belooft hervorming, maar herhaalt dezelfde fouten. Zonder sterke, onafhankelijke kaders kan het systeem zichzelf niet corrigeren.”
De gevolgen zijn zichtbaar in alle lagen van de samenleving: economische stagnatie, groeiend sociaal wantrouwen en een bevolking die zich steeds meer afkeert van de politiek. Jong talent en professionals zoeken hun heil in de private sector of vertrekken naar het buitenland. Wat achterblijft is een uitgehold systeem dat vooral draait op politieke deals en persoonlijke belangen.
Volgens experts kan de vicieuze cirkel alleen worden doorbroken door sterke instituten te bouwen die onafhankelijk zijn van partijpolitiek. Zonder die ingreep blijft de technocraat in Suriname een zeldzame verschijning.