De Nederlandse Volkskrant meldde in een recente editie dat kunstmatige intelligentie een rol zou moeten krijgen bij het begeleiden van scripties. Volgens voorstanders kan AI studenten helpen om structuur aan te brengen in hun scriptie, bronverwijzingen te checken en hun schrijfstijl te verbeteren. Hierdoor zou de werkdruk van docenten verlagen en studenten sneller op weg helpen.
De manier waarop men ermee omgaat hangt echter af van de hogeschool of universiteit.
Ook in Suriname worden internationale standaarden gehanteerd meestal rond de grens van 10-15% voor overeenkomsten die door plagiaat software worden gevonden. Dit percentage gaat echter niet etterlijk over “plagiaat ”maar over overlapping met bestaande teksten zoals bronvermelding, literatuur, standaarddefinities, et cetera.
Toch plaatsen docenten er ook kanttekeningen bij. De Nederlandse hoogleraar filosofie Hans de Bruin heeft zijn bedenkingen: “Scripties schrijven is meer dan taal en structuur. Het gaat om kritisch analyseren en het leren omgaan met complexe wetenschappelijke vraagstukken.”
AI kan volgens hem dit proces niet vervangen, hooguit versimpelen. Het sluipende gevaar is dan, dat studenten minder leren om zelf na te denken.
Voorstanders benadrukken dat AI niet de begeleider moet vervangen, maar kan fungeren als extra hulpmiddel. Net als de ingebouwde spellingscontrole kan het een tool worden die het schrijfproces ondersteunt. De echte uitdaging blijft volgens hen het waarborgen van academische integriteit en het bewaken van de balans tussen gemak en zelfstandigheid.
De internationaal gangbare norm is dat scripties met een 10% overlapping van IA nog steeds te accepteren zijn, zolang de bronnen goed zijn vermeld. Bij een hoger percentage van 20% of meer gaan begeleiders extra na of er sprake is van onjuist aanhalen of overnemen zonder bronvermelding.
Bij bijvoorbeeld het FHR-instituut in Paramaribo wordt de software-check meestal gecombineerd met een inhoudelijke beoordeling door de scriptiebegeleider. Het overnemen zonder correcte bronvermelding is altijd verboden.
De discussie is hiermee nog lang niet afgerond. Het staat wel vast dat AI elk onderwijstype sterk kan beïnvloeden. Studenten kunnen profiteren van snelle feedback, terwijl docenten de diepere inhoudelijke begeleiding doen. Zo blijft de academische vorming in handen van mensen.
Artificiële Intelligentie daagt ons uit om opnieuw na te denken over het proces van leren en examineren. Doen alsof het niet bestaat en vasthouden aan vroegere systemen zal ons onderwijs niet verder helpen.