Op het Kabinet van de President werd een spoedcongres over de luchtvaartsector gehouden. President Jennifer Geerlings-Simons benadrukte dat de urgente problemen – waaronder de situatie bij de SLM en de Europese blacklisting – binnen enkele dagen concreet op tafel moeten komen. Toch bleef zij opvallend stil over de rol van ex-minister Uraiqit Ramsaran, onder wiens leiding de SLM destijds in de problemen raakte en zelfs van de Amerikaanse lijst werd geweerd.
Ondanks die erfenis heeft Simons hem opnieuw in haar kabinet opgenomen, ditmaal als minister van Defensie. Critici wijzen erop dat dit ten koste gaat van haar eigen partijbelang en dat de president als voormalig DNA-voorzitter destijds al van de misstanden wist, maar zweeg.
Ook de ex-vicepresident, Robert Ameerali, besloot een heel SLM-vliegtuig stand-by te houden ten behoeve van Desi Bouterse, ten koste van de SLM.en verdedigde hij in 2013 de structurele inzet van SLM-toestellen voor presidentiële reizen.
In dezelfde periode werden lijnvluchten geschrapt/verschoven wanneer het presidentieel toestel werd geclaimd; bijvoorbeeld de beruchte China-reis van juni 2013 waarbij de A340 uit het schema werd gehaald en een charter moest worden ingehuurd.
Er waren eerdere klachten dat presidentiële charters de reguliere SLM-dienst ontregelden
Dan was er onlangs nog het falen van de Raad van Commissarissen (RvC), die meende onregelmatigheden te hebben vastgesteld bij de CEO, alsof deze drie functies tegelijk zou bekleden. De RvC is sinds 2022 actief en heeft al die tijd gezwegen. Opmerkelijk is dat men er nu pas mee komt, wat eerder lijkt op een poging om het eigen falen te verbloemen. Daarbij speelt mogelijk ook mee dat hun gratis reizen en daggelden in gevaar dreigen te komen. Immers, zij hebben ieder jaar zelf de directe toestemming verleend waardoor dit mogelijk was.
Luchtvaartexpert Clifton stelt dat de opties voor de SLM nu zeer beperkt zijn: “De maatschappij zit met een schuld uit de periode 2010-2020, waarin politieke inmenging desastreuze beslissingen opleverde – zoals het 24/7 standby houden van een toestel voor ex-president Bouterse. Realistisch gezien zijn er drie wegen: drastische herstructurering met buitenlandse partners, een gedeeltelijke privatisering met diaspora-kapitaal, of een gecontroleerde afbouw waarbij alleen rendabele routes behouden blijven.”
Volgens Clifton is het cruciaal dat de overheid eindelijk kiest voor transparant bestuur in plaats van politieke gunsten. “Anders blijft de SLM een speeltje van machthebbers in plaats van een levensvatbare luchtvaartmaatschappij.”