Tijdens een bespreking in de coalitie is volgens A20-Assembleelid Steven Reyme duidelijk benadrukt dat de districtscommissarissen (DC’s) personen moeten zijn met een passend werk- en denkniveau. Volgens hem staat president Jennifer Geerlings-Simons nog steeds achter deze lijn, maar wijst hij erop dat de voordracht van geschikte kandidaten primair de verantwoordelijkheid van de coalitiepartijen zelf is.
Reyme erkent dat er in de samenleving kritiek bestaat over enkele voorgedragen namen. “Er zijn kandidaten die nooit hebben bewezen bestuurlijk een staat van dienst te hebben. De gemeenschap is daar niet gelukkig mee en dat moet serieus bekeken worden”, aldus de politicus. Hij benadrukt dat hij dit niet namens de president zegt, maar als eigen observatie.
Politieke realiteit en afspraken
Volgens Reyme is de verdeling van de posten een kwestie van politieke afspraken die vaak gemaakt worden op basis van zetelaantallen. “Soms zijn die afspraken keihard en gebaseerd op cijfers. Dat is de politieke realiteit: you take it or you leave it”, zei hij. Daarbij is afgesproken dat ook kleinere coalitiepartners een bijdrage kunnen leveren binnen het kader van decentralisatie. De kern van het beleid, zo legde Reyme uit tegenover ABC, is de visie van decentralisatie.
“Wanneer wegen verhard moeten worden of scholen gerenoveerd, moet dat vanuit het district zelf kunnen gebeuren. Het idee is om af te stappen van de traditionele gecentraliseerde aanpak.” Deze visie is opgenomen in het regeerakkoord en president Simons heeft dit eerder publiekelijk toegelicht.
Niet altijd de juiste stappen
Toch geeft Reyme toe dat niet alle stappen die gezet worden even gelukkig zijn. “Sommige benoemingen wekken twijfels over het denkniveau en de capaciteit van kandidaten. Wanneer blijkt dat mensen na training wel het niveau hebben, is dat iets anders. Maar als je ziet dat iemand niet kan schrijven of onvoldoende kan functioneren, dan moet je dat bespreekbaar maken.”
Hij benadrukte dat dit risico’s inhoudt voor de coalitie als geheel. “Wanneer de president besluit iemand toch te handhaven, dan dragen wij dat gezamenlijk. Maar het blijft onze taak om kritisch te kijken naar de randvoorwaarden en geschiktheid van de kandidaten.”