Twee tieners in Paramaribo, met heel verschillende realiteiten, reflecteren allebei, in gesprek met een redactrice van Dagblad Suriname, op de waarde van geld en verantwoordelijkheid.
Een van de tiemers is een vakantiebaan begonnen uit pure noodzaak. Hij legt uit dat een biljet van SRD 100 bijna niets meer waard is. “Ik kan bijna niets doen met dat bedrag, pas als je meer op zak hebt kan je iets voor jezelf betekenen. Je koopt een belegd broodje en daarnaast iets om te drinken, voor de rest kan je niet eens meer voor je vervoer terug naar huis betalen.”
Als oudste zoon voelt hij de druk om zijn moeder financieel te helpen, vooral omdat zijn vader door overmatig drinken niet voor het gezin kan zorgen. Zijn moeilijke situatie maakt hem bewust van de harde realiteit van het leven. Hij denkt hierdoor heel goed na over zijn toekomst en of hij ooit zelf kinderen wil krijgen. Hij benadrukt dat je pas bepaalde dingen echt beseft als je ze zelf meemaakt.
Mariska’s situatie is heel anders. Haar ouders verbieden haar om te werken en voorzien in al haar wensen. Ze krijgt maandelijks SRD 4000 (SRD 2000 van elke ouder) gestort op een spaarrekening. “Ik ken heel veel kinderen die het niet makkelijk hebben en geen spaarrekening hebben. Ik ben wel blij dat ik het heb en dat ga ik moeten waarderen. Ik ben wel van plan over een jaar te gaan werken, dan word ik achttien jaar”, aldus Mariska.
TM