Het recente besluit van het Hof van Justitie in Suriname om ex-ministers en onderministers te eren nog geen zes weken na hun vertrek uit de macht, is ongekend en roept ernstige vragen op over de scheiding der machten en politieke neutraliteit binnen het land. Deze gebeurtenis, waarbij hoogstpersoonlijk door de hoogste autoriteit in de rechterlijke macht politici van de VHP-politieke partij geëerd zijn, zet een gevaarlijk precedent en ontzegt de rechterlijke macht elke schijn van onpartijdigheid.
De eerbetuiging straalt af op de institutionele integriteit van de rechterlijke macht. Het suggereert een politieke positionering die de fundamenten van een onafhankelijke rechtspraak ondermijnt, vooral gezien het feit dat de betrokken politici de macht nog maar net na electorale nederlagen hebben overgedragen. Dit laat volgens critici zien dat de VHP ervoor kiest het juridische domein tot het politieke slagveld te maken, in plaats van het parlement als ware democratische arena.
De consequenties van deze politisering zullen verstrekkend zijn voor de sociale en politieke ontwikkeling van Suriname. Het kan leiden tot institutionele verzwakking, toenemende breuklijnen in de samenleving, en een diep gebrek aan vertrouwen in gerechtelijke beslissingen—elementen die van oudsher kwetsbaar zijn gebleken binnen de VHP-geleide regeringsperiodes.
Wat de situatie nog verontrustender maakt, is het opvallende zwijgen van de pers en de media – traditionele waakhonden van democratische waarden. Is hun stilzwijgen een gevolg van verbijstering, angst of zelfs medeplichtigheid?
Deze ontwikkelingen vinden plaats binnen een bredere context van politieke spanningen en strategische belangen, zoals blijkt uit recente discussies over grenskwesties met buurland Guyana en de toepassing van politieke macht in de rechterlijke sfeer.
Surinaamse burgers en democraten roepen nu op tot onmiddellijke actie: de Hof-president moet per direct worden opgevolgd en er moet een strikte scheiding van machten worden hersteld, zodat lopende strafdossiers tegen politici eerlijk behandeld kunnen worden zonder politieke inmenging.
De onafhankelijkheid, onpartijdigheid en objectiviteit van de rechterlijke macht zijn de pijlers van een rechtvaardige samenleving. Door politici in ere te erkennen terwijl gerechtelijke procedures nog lopen, wordt een verontrustend signaal afgegeven dat Suriname niet langer kan vertrouwen op een rechtssysteem dat vrij is van politieke beïnvloeding.
Terwijl Suriname voor grote uitdagingen staat, van economische hervormingen tot regionale spanningen, blijft het van cruciaal belang dat het rechtssysteem standvastig en ongekleurd blijft. Alleen zo kan het vertrouwen van de burger teruggewonnen worden en kan een solide basis worden gelegd voor duurzame sociale en politieke vooruitgang.
Azalia Boldewijn