Surinaamse regeringen kennen de waarheid over de Tigri-driehoek. Daarom is hun passieve houding wat het is. Het thema is alleen interessant voor toevallige oppositiepartijen, of ze nou links, rechts of in het centrum gestationeerd zijn. Het is alleen om politieke trammelant te maken en de coalitiepartijen een extra weerstand te bieden en hen het vuur aan de schenen te leggen.
De waarheid is bekend bij de Surinaamse politici en ook voor degenen die in de materie ingevoerd zijn. Er is een behoorlijke ābelazerijā van het publiek gaande, onder andere door de publieke verontwaardiging en het geschreeuw van politici van de oppositie, meestal over Tigri en wat zich daar zou afspelen.
Het verhaal is dat militairen van de Guyana Defence Force beheersdaden aan het uitvoeren zijn geweest. Deze daden heten in het internationaal territoriaal recht ādaden van effectieve controleā. De waarheid is moeilijk om aan te horen; mensen zullen je dan als Guyanees en a-nationaal verklaren en misschien ook beschuldigen van verraad, maar het moet wel gezegd worden: de kans dat bij een internationale rechtszaak het gebied geacht wordt van Guyana te zijn geworden is veel groter dan dat het geacht wordt nog van Suriname te zijn. We schrijven al jaren hierover, maar achtereenvolgende presidenten (de soevereinen), Defensie, legerbevelhebbers en BiZa- en BuZa-ministers zijn ongestoord verder gegaan om alles te doen behalve het tij te keren.
Suriname schreeuwt van daken dat Tigri van hem is, maar het zijn lage daken en alleen thuis in Suriname. Alles draait bij een zogenaamde bezetting en ageren tegen de bezetting gepaard gaande met het erbij betrekken van internationale fora als de VN en supranationale organisaties waar we lid van zijn. Alles draait uiteindelijk om het uitoefenen van de effectieve controle en daardoor het impliciet accepteren en zich neerleggen bij de soevereiniteit van een ander land dat de rechtsopvolger wordt.
Het land dat een aantal decennia effectieve controle over een stuk betwist gebied uitoefent, zonder verzet van de andere partij, wordt in het internationaal recht geacht uiteindelijk de eigenaar te zijn van het land. De acceptatie van die stand van zaken gedurende enkele decennia telt ook mee om vast te stellen dat de bezetter uiteindelijk de eigenaar is. Effectieve controle betekent het plegen van activiteiten die de regering en haar autoriteiten in een gebied moeten uitoefenen. We denken dan aan het uitgeven van concessies, het uitvoeren van orde- en veiligheidsmaatregelen en het bewaken van de territoriale integriteit van het betwist tegen andere legers van nabijgelegen landen.
De effectieve controle is decennialang, vanaf de zogenaamde bezetting in 1967 uitgeoefend door Guyanese autoriteiten. Het Surinaams leger heeft een grote mond en wil geweldig behandeld worden, maar zowel in goede tijden als in slechte tijden was het Surinaams leger geen rol van betekenis. Ons leger heeft zijn kerntaak verwaarloosd vanaf zijn bestaan. De Surinaamse regeringen hebben nagelaten daden te stellen. Surinaamse regeringen hebben verklaard dat Tigri van secundair belang is in de relatie met Guyana. Alle berichten en verslagen zijn online te āgooglenā.
Wij focussen ons op de samenwerking. De spanning is er helemaal uit, hebben regeringen aldus de president toen op een persconferentie op de Johan Adolfluchthaven in Suriname verklaard. Er zijn in het verleden persoonlijke relaties opgebouwd met Guyaneze staatshoofden. De staatshoofden werken samen aan de regionale integratie.
Er is eerder verklaard dat gekeken wordt naar wat de landen bindt en niet wat de landen scheidt. Het grensdispuut is geƫrfd vanaf de koloniale tijd.
De plannen om een brug te bouwen over de Corantijnrivier krijgen steeds meer vorm, dat werd door alle regeringen gezegd. Oppositie heeft steeds kritiek op de brug, maar het is allemaal wel begonnen in 2010. De minister van Openbare Werken zou eens de ākaarten die Ballast Nedam intussen gemaakt heeftā in zijn bezit hebben gehad. Er waren voorstellen besproken, die technici van beide landen zouden uitwerken in 2010.
Dan lezen we in een avondblad in juli 2016, dat de kwestie van het Tigri-gebied geen prioriteit had tijdens de Caricom-top die de week ervoor in Guyana plaatsvond. Volgens de Surinaamse regering was er voor aanvang van de Caricom-top al besproken dat deze kwestie niet aan de orde zou komen. De regering zei verder dat er sprake is van een dialoog tussen Suriname en Guyana als het om het Tigri-gebied gaat. Over deze kwestie zei de president tot slot dat zolang er dialoog is tussen Suriname en Guyana, zaken niet complex gemaakt hoeven te worden. De vorige regering heeft gedurende 5 jaar ook geen daden gesteld met betrekking tot Tigri.
Intussen bestaan internationaal alleen kaarten met het gebied gegeven aan Guyana. Wij moeten nu voor eens durven om de zaak aan een internationaal gerechtshof voor te leggen. De waarheid is dan de waarheid en van daaruit gaan we dan verder. De politiek heeft dan wel een punt minder om de coalitie het hoofd moe te maken.