Eindelijk lezen we dat een sector nastreeft om een bepaald deel van het bruto binnenlands product voor haar rekening te willen nemen. De toerismesector zou ernaar streven om van 6.8% aandeel in het bbp te groeien naar 10%. Dat is een cijfer dat door een hogere ambtenaar is medegedeeld, maar dit cijfer moet gedragen worden door de bedrijven in de toerismesector. Dat zijn reisbureaus, vliegmaatschappijen, reisorganisatoren en hotels.
Waarover vaak wordt gesproken, zijn de reiskosten naar Suriname, vooral de prijzen van vliegtickets. Er zijn twee vliegmaatschappijen die toeristen uit de potentiële gebieden kunnen vervoeren: KLM als eerste en daarna SLM. De prijzen van de KLM liggen doorgaans bijvoorbeeld op de Mid-Atlantische route enkele honderden euro’s hoger dan die van SLM. De SLM is een maatschappij die een eigen charme heeft, maar is over het algemeen bekend als een onbetrouwbare vliegmaatschappij. Het wordt geweerd door personen die op tijd ergens moeten zijn en/of aansluitende vluchten moeten nemen. Vaak is er ook het bericht van vertragingen en het niet goed communiceren of in de kou laten van passagiers.
Surinaamse bedrijven moeten nog op toeristisch niveau worden gebracht. We denken dan bijvoorbeeld aan restaurants die standaard door toeristen worden bezocht voor de culinaire experience. Deze bedrijven moeten goed worden begeleid en vaak gaat het niet om grote investeringen. Zo zien we dat personeel niet goed is getraind en niet weet hoe eten te serveren. Verder zien we dat mensen niet proper gekleed zijn en heel vaak ook niet in een net bedrijfsuniform. Meubilair is een mix van alles, maar ook het bestek varieert op dezelfde plek van plastic tot porcelein. Deze restaurants moeten zichzelf serieus nemen en professioneel naar buiten komen. Wat we soms ook zien is dat huisdieren door de warung lopen, tussen de gasten die aan het eten zijn. De Surinaamse restaurants zijn door de overheid verwaarloosd, er is geen dienst die deze sector organiseert en sessies met ze houdt. In Suriname zou het goed zijn om een keurmerk te hebben, een organisatie die restaurants beoordeelt op voedselveiligheid, kwaliteitsstandaarden, klantvriendelijkheid (professioneel ondernemen) en groen ondernemen. Het ministerie van Toerisme en Industrie zou dat moeten doen. Goede dingen gebeuren er wel zoals het douaneformulier dat nu online moet worden ingevuld.
Suriname staat nog niet op de toeristische kaart, ondanks we zo vaak op toerisme beurzen staan. De overheid zorgt er niet voor dat Suriname als destinatie zichtbaar is, te beginnen in Nederland en omringende landen en de USA. Ambassades moeten dit hoog op hun agenda zetten en het juiste personeel daarvoor inzetten.
Er is een Suriname Toerisme Autoriteit, maar een toegevoegde waarde zien we nog niet. Het schijnt alsof de autoriteit nog niet operationeel is.
Suriname wordt aangedaan door toeristen, die maken vlogs en zetten die op hun veelbekeken YouTube-kanalen, maar Suriname is geen toeristische bestemming, zoals Curaçao en andere Nederlandssprekende Caribische eilanden. Ook Guyana doet het beter. Dat komt omdat het Toerisme-ministerie teveel belooft en niet echt werkt aan het upgraden van Suriname. Er zijn teveel gladde praters aan het stuur en te weinig doeners. Een noodzakelijke liefde voor Suriname is er niet.
Wat vinden we online over toerisme in Suriname? Suriname is een steeds populairder wordende vakantiebestemming, vooral onder Nederlandse toeristen. Het land biedt een unieke combinatie van cultuur, natuur en avontuur, met name in de hoofdstad Paramaribo en het ongerepte regenwoud. Toerisme is belangrijk voor de Surinaamse economie en draagt bij aan de werkgelegenheid, maar de sector heeft nog veel potentieel voor groei. Suriname staat bekend om zijn uitgestrekte regenwoud, rijk aan flora en fauna. Populaire bestemmingen zijn onder andere Bigi Pan, het Brokopondomeer en Danpaati, dat is online te lezen. Paramaribo, met zijn historische binnenstad, biedt een mix van Nederlandse koloniale architectuur en diverse culturele invloeden.
Voor toeristen is het belangrijk om entreegeld te betalen en het ICF-formulier in te vullen voor aankomst in Suriname, zo meldt NederlandWereldwijd. De periode van februari tot half april en van half augustus tot half november wordt aanbevolen, met september en oktober als de beste maanden om naar Suriname te reizen. De Suriname Toerisme Autoriteit (STA) wordt aangegeven als het orgaan dat toezicht houdt op de ontwikkeling van toerisme in Suriname en die een belangrijke rol speelt in de sector. Hoewel toerisme groeit, is het aandeel in het bruto nationaal product (BNP) relatief klein, meldt Better Places.
De informele economie in Suriname is groot, waardoor het moeilijk is om de exacte impact van het toerisme te meten. Er is potentieel voor verdere groei van de toerismesector in Suriname, maar dit vereist investeringen en innovatie, stelt de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven. Volgens Better Places is een duurzame ontwikkeling essentieel om de natuurlijke omgeving te beschermen en de lokale gemeenschappen te betrekken bij het toerisme.
De Suriname Toerisme Autoriteit speelt nog geen belangrijke rol bij het stimuleren van de toeristische sector en het waarborgen van een duurzame ontwikkeling. De belangrijke Koninklijke Nederlandse Toeristenbond ANWB (afkorting voor Algemene Nederlandse Wielrijdersbond) is een Nederlandse organisatie voor verkeer en toerisme. De ANWB meldt dat Suriname het land is ‘van Paramaribo en uitgestrekt tropisch regenwoud, waarvan het grootste deel nog onontdekt is door toeristen’. Vol sporen van een koloniaal verleden, waar de bevolking nu trots haar eigen cultuur laat leven. Dit zijn de meest bijzondere bezienswaardigheden van Suriname. Alles herinnert hier aan het Nederlandse koloniale verleden. Van Nederlandse straatnamen in Paramaribo tot de oude plantages in het Commewijne district. Ontdek de ongerepte wildernis van het land, de rode ibis in Bigi Pan, brullende apen diep in de jungle en schildpadden op het strand van Galibi.
De meest bijzondere ‘things to do’ ‘or to see’ in Suriname zijn volgens de ANWB varen door het ‘verdronken woud’ in het Brokopondomeer, de houten parel Sint Petrus- en Pauluskathedraal, vogels spotten in de mangroves en moerassen van Bigi Pan, restanten uit de koloniale tijd in het Commewijne district, stroomversnellingen, jungle en de marrons: Danpaati en slapen naast reuzenschildpadden op Galibi.